BE JOOBSCHE "WANDELAAR.
(Naar het Hoogduitse!»Ver ewige Juieran Scknbart.)
Uit Karmels donk're kloven
Kroop brullend Ahasveros.
't Was bijna twintig eeuwen,
Dat hem een folterende onrust
Door alle landen zweepte.
Toen eens de last des kruises
Door Jezus werd gedragen,
En Jezus wilde rusten
Yoor Ahasveros woning
Toen weigerde Ahasveros
Die rust, en stiet den Midd'laar
Trotshartig van zijn woning;
En met zijn last zonk Jezus
Ter neer. Nu trad een Engel
Des doods voor Ahasveros,
En sprak tot hem in gramschap
Gij hebt den Zoon des Menschen
Het rusten trotsch geweigerd,
Ook w zij dan, ontmenschte!
