i65
Nog meerder schedels rolden
De rotsen af; En die
Zijn mijne kind'renHa
Zij allen konden sterven
Maar ik neen ik verworp'ne
Ik kan niet sterven; Ha!
Een allervreeslijkst oordeel
Hangt schriklijk over mij."
Jeruzalem, verging
Ik wierp mij in de vlammen
Ik vloekte en schold den Romer
Maar neenhet mogt niet baten
Vervloeking bleef mij folt'ren
En ik gevloektestierf niet.'
Het groote trotsche Rome
Stortte in een puinhoop neder,
Ik wierp mij onder puinen
Die krakend nedervielen
Zij stortten op mijn ligchaam
En ik was niet verpletterd."
Ik zag geheele volken
Voor mij ontstaan en zinken
Ik echter bleef en stierf niet.
Van klippen, welker toppen
Tot in de wolken reikten
