JAN MOET KADET WORDEN.
Het is tegenwoordig een drommelsche dreunjongens aan
een fatsoenlijk bestaan te helpen," zoo sprak de lieer Lan-
geveld tot zijne dierbare wederhelft, na gedurende meer dan
een half uur in diep gepeins gezeten te hebben en met de
rimpels van zorg en bezorgdheid op het gelaat. «Het stelsel
van bezuiniging, dat tegenwoordig alom gepredikt wordt en
waarvan men zich zulke heerlijke vruchten belooft, beneemt
onzen kinderen meer en meer alle vooruitzigt op posten en
ambtenallerwege ziet men teleurgestelde verwachtingenen
voor ééne openvallende plaats komen onverwijld honderden
sollicitanten als uit den grond opdagen. Advocaten zonder
praktijk; proponenten, die vruchteloos op een beroep wach
ten surnumerairsdie naar een ontvangers-plaatsje snakken
gepromoveerde Delftenaars, die met een mooi diploma in
den voor 't overige ledigen zak loopen; candidaten voor het no
taris-ambt met veel hoopmaar zonder salarisziedaar de
concurrenten, die uit den weg geruimd moeten worden,
alvorens er voor het jongei'e geslacht plaats komt. Intusschen
wordt het tijd, dat wij voor onzen zoon Jan eene keuze doen;
fortuin om hem in den handel te plaatsen, heb ik niet,
ik geloof waarlijk dat wij niet beter kunnen doen, dan hem
Ivadet te laten worden. Ik moet mij dan, wel is waar, ge
durende vier jaren eenige opoffering getroostendoch met
zuinigheid en overleg kunnen wij dit te boven komen, en
we zijn dan ten minste zekerdat hij na dien tijd een fat
soenlijken rang in de maatschappij bekleedt, en verder voor
zich zeiven zorgen kan."
Mevrouw Langeveld eene zenuwachtige moederdie zoo
gaarne eens onder het gehoor van baren zoon den Dominé
1