10
bij de opvoeding van Jan Langeveld niet meer te pas gebrast
kunnen worden; liet spijt mij voor den jongen, er niet vroeger
mee voor den dag gekomen te zijnmaar ze kunnen welligt
bij de opvoeding zijner jongere broertjes van eenig nut zijn.
We willen nu den draad onzer geschiedenis hervatten, en
vragen den lezer vergeving, indien we ons, door eene vurige
belangstelling in de opleiding der aanstaande Officierenlot
eenen bajonelvcchters dubbelen sprong achterwaarts lieten ver
leiden.
Het besluit was dan genomen, Jan zou Kadet worden. De
arme jongen wist nog niettoen hij zoo vol vuur en geest
drift uitriep: «is bet meenensPa?" dat er zoo veel inspan
ning van zijne zijde vereischt werd, om eene aanstelling als
Kadet te verwerven. Hij bad wel gaarne naar den kleermaker
willen snellen, om zich aanstonds het mooije pak te laten
aanmeten, en meende, dat daarmee de zaak was afgedaan.
Hij keek dus raar optoen Papa van schoolleggen sprak
want dit had hij juist zoo gaarne willen onlloopen. Tot zijne
eer moeten we echter zeggen, dat toen hem die zaak wat
duidelijker uitgelegd was, zijn lust in den Kadettenstand niet
verflaauwdeen hij zich met ijver en volharding toelegde
om eens hel schoope doel te bereiken. Papa Langeveld, die
veel waarde hechtte aan de gouden spreuk «een stuiver ge
spaard, is een stuiver gewonnen," en die nog niet scheen
ondervonden te hebben dat goedkoop soms duurkoop isgaf
natuurlijk de voorkeur aan die schoolwaar het onderwijs
voor den geringst mogelijken prijs verkocht werddaar vol
gens zijn inzien alle geëxamineerde schoolmonarchen beslagen
ten ijs moesten komen
Jan blokte en ploeterdeslikte stellingen en verslond be
wijzenstond vroeg op, en speelde zelden; en kreeg zijne
jongens-natuur al eens de bovenhandmen behoefde hem
slechts op het loon, den kadettenrok, te wijzen, om hem
aanstonds weêr aan 'twerk te zien trekken. O! een loon in
't verschiet, het werkt zoo heilzaam op al, wie niet geheel
bedorven is. Beloof den knaap een hobbelpaard, hij zal zoet
