59
doch zoo schielijk kan gene niet door dezen vervangen worden
of de Kadet heeft zich de vrije seconden ten nutte gemaakt I
om over de tafels en banken heen te vliegen, en Piet op zijn
rug te springenof Jan met een slappen zakdoek te zweepen
of Gerrit een dobbertje te zetten. Die roffel voor 't eindigen
der les doet ons dikwijls denken aan het morgenschot in
'tkamp. De kanonnier der frontwacht is daar de man, die
despotisch over den slaap van duizenden gebiedt. Zoo lang
hij zwijgt, heerscht over 't geheele kamp eene doodsche
stiltealles ligt in diepe rust verzonken, de linnen tenten
schijnen ledig te zijnnergens ontwaart men de minste be
weging. Doch naauw heeft hij aan 't riempje van zijn slag
hamer gelrokken of bom daar weergalmt zijn bronzen stem
door de lucht, trommen en horens kondigen als zijn echo
den dageraad aanen als ware zijn slaghamer-riem aan de
ooren van alle slapers verbonden geweest, ontwaken zij
eensklaps: duizenden van vrolijke stemmen heffen bun leven
dig gejoel aan, de Fouriers schreeuwen luide: lentwachlen
jenever halen!" alles loopt en giert en krioelt bedrijvig
en lustig dooreenieder haast en rept zichzelfs de droome-
rigsle suffert wordt meegesleept.
Nu 'l is geen wonder, dat de Kadet op 'tvernemen van
die roffel haastig zijnen van 't zitten stijf geworden ledematen
door vliegen, springen en rennen hunne vroegere lenigheid
hergeeft; slechts vijf minuten heeft hij tijd, en een nieuwe
roffel kondigt een nieuw begin aan.
Aldus loerende, gymnastiseerende en exerceerende verdwij
nen de nuehteren gelaatstrekken en de gedwongen houding
schielijk en naauw drie maanden Kadet ziet onze nieuweling
er reeds als een geheel ander wezen uitde schoolknaap is
afgestorven, de krijgsman ontwaakt. Breng hem op eene
groote parade, en hij zal als een oud gediende mee manoeu
vreeren en defileerenzet hem tegenover eene barricadeen
ik geloof waarachtigdat hij haar flink bestormen zal.
Van dit oogenblik af, is de nieuweling verdwenen, en
ofschoon tot ons leedwezen zijne oudere makkers hem het