72
makkers te verlaten, met wie zij, driejaren lang, wel en wee
gedeeld haddenmet wie zij vriendschapsbanden hadden aan
geknoopt. Vooral zij, die, voor het leger in Oost-Indiën be
stemd, het vooruitzigt hadden, weldra door den Oceaan van
hunne Akademie-vrienden gescheiden te zullen zijn, voelden
diephoe dierbaar hun die vrienden geworden waren. O
moogt gij allen op uwen verren logt ruimschoots schadeloos
stelling vinden voor alles, wat gij verlaten hebt; moge de
Krijgsgod u lauweren, de Liefdegod u bloemen, en de Vader
der Vaderen u gezondheid, geluk en tevredenheid schen
ken; en indien deze mijne Zondags-uilspanning welligt in
uwe handen komtschenkt dan den beker tot den boorde
vol, en ledigt dien met een luid hocrahop den hand, dien
we hier gelegd hebben, en die door geen scheiding verbro
ken wordt.
Doch keeren wij terug naar het kamp. Tegen vijf uren
verzamelde zich eene menigte aanschouwerswelke naar de
heide gestroomd warenom twee mijnen te zien springen
door de Kadets der Genie vervaardigd. Hun werk werd met
den besten uitslag bekroondmet een dof gekraak ontploften
achtervolgens op 'tgegeven sein de heide mijnen; en terwijl
de eene een stortvloed van steenen op den gewaanden vijand
wierpslingerde de andere eene stroopop met het mouwvest
van een der vertrekkenden uitgedost, in de lucht, en vormde
een trechterdiegehoorzaam aan de theoriejuist de ge
wilde afmetingen had. Maar met den laatsten doffen slag
sprong ook de handdie de heide studie-jaren vereenigd
hieldhij werd aanstonds door een appèl gevolgd voor hel
vierde studie-jaar, of liever voor de nieuwe Officieren. Deze
moesten dadelijk stadwaartsom den volgenden morgenin
afwachting hunner aanstelling, met verlof te vertrekken. Zij
werden door de Kadets van het derde jaar tot aan de grens
van dier domeinde kampwachtvergezeld. Daar gaven zij
elkaar den handdruk der eeuwige vriendschapbij dezen
handdruk, die voor menig vriendenpaar de laatste was, pa
relde in veler oog een traan van hartelijke aandoening, die
