25
Door rampspoed vervolgd te wordenis zeker al heel on
gelukkig; doch 'tis tevens de schoonste gelegenheid 0111
's menschen grootheid van ziel te doen uitkomen. Dit scheen
Jan dan ook te begrijpen want enkel om zijne ouders gerust
te stellen en voor hen de feestvreugde der vacanlie niet te be
derven waarop ze zich zoo lang verheugd en waarvan ze zich
zoo veel voorgesteld hadden had hij gaarne willen zorgen dal
de bedoelde brief niet in handen zijns vaders kwamen toen zijn
eerlijk geweten zich daartegen verzette verzekerde hij hem
dadelijktegen zijn beter weten in dat dit niets te beteekenen
had, dat dit na-examen eigentlijk maar om het plat uil te druk
ken een wassen neus was, cene poging om hem nog wat te
doen werken, maar wrelke altijd gevolgd werd door eene over
plaatsing in een hooger studiejaar. Papa kon zich daarmee
aanvankelijk nog niet best vereenigen en meende dat hel
toch een bewijs was, dat Jan zich op die vakken niet bijster
veel had toegelegd. Met nadruk bragt hij hem de gevolgen
van zijn gebrek aan ijver onder 't oogdoch Jan was het
nog niet vergeten wat zijn vader zelf een paar jaren vroeger
bij eene dergelijke gelegenheid gezegd hadw ij hebben te
Breda geen connexies vat je? Wij hebben geen kruiwagens
Jan weet het aan zijne examinatoren, die het hem met opzei
lastig en moeijelijk gemaakt hadden en wist aldra de ouder
lijke verblindheid te paaijen en te misleiden. Hij had best
opgepast, hij had ijverig gestudeerd, hij was nog bleek van
al het werken dat hij gedaan haddie arme jongen en hij
zou ook wel aanstonds in zijn tweede studiejaar overgeplaatsl
zijnmaar het ontbrak hem te Breda aan ondersteuning
medewerking en welwillendheiddaarom moest hij nu nog
examen overdoendoch dat zou wel losloopenen men
behoefde zich daarover volstrekt niet te bekommeren. Ilij
zou wel zorgendat hij er kwam mits men hem maar be
gaan liet.
En inderdaad men liet hem begaan; men vertrouwde dat hij
genoeg zijn eigen belang beseffen zou om te zorgendat de
uitslag goed was. In plaats van er voor te wakendal Jan
