7 en meest aantrekkende kleuren, den laatsten met de zwartste en meest afslootende schaduwen geschilderd hebbentoch zou Jan de uniform verkozen hebben en zonder er zich zeiven rekenschap van te gevenzou hij gaarne al zijn volgend levensgenot hebben opgeofferdom ééns met zulke Dragonders den kamp voor Vorst en Vaderland te mogen ondernemen. Verrukkelijke tooyerwerking van krijgshaftig aanzien en rid derlijke praal, niemand onzer vergeet u ooit. Op meer gevor derden leeftijd mogen wij in onze verwachtingen van grootheid en in onzen dorst naar roem te leur gesteldsoms treurig om ons henen zienen met weemoed ontwaren dat vele onzer tijdgenoolen en vroegere schoolmakkersin burgerlijke be trekkingen geplaatst, ons verre vooruit snellen en een veel aangenamer maatschappelijke positie verwerven; toch ont gloeit onze borst op nieuw, toch herleeft onze krijgerslust onze liefde voor den doornenstand zoodra wij een heldenfeit van een onzer krijgsmakkers opgeleekend vindenof zich voor onzen steeds hopenden geest de mogelijkheid vertoont om ook eens in alle maniiengrootheid op te tredengevaren te ti'olseerenschier onomslootelijke hinderpalen te overwinnen en ons zeiven voor anderen op te offeren. In deze verhoogde stemming kwam Jan weer binnen, en zong met levendige blijde loonen en van geestdrift getuigende gebaren den krijgsmarschwelke zoo even zijne droefheid had uitgewischttoen de treurige uitdrukking op de gelaatstrekken zijner ouders hem eensklaps het voorafgegane herinnerde. Juist was zijn lot een keerpunt nabij, want Mamawier wensch 0111 hem voor het preékgestoelte op te leiden door de mis lukking van zijn Kadetten-examen herleefde, wendde al haar welsprekende liefde aanom haren echtvriend tot deze ver anderde lotsbestemming over te halen. Naauw had Jan dit echter gehoordof onder den verschen invloed zijner geest drift riep hij uit: «Neen moes, dat nooit; laat mij loeren, ik wil Kadet worden, ik zal toekomend jaar voldoen, ik moet Officier zijn."' Schoorvoetend wankelde Mama in de verdedi ging harer meeningPapa Langeveld viel Jan bij, en ofschoon

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1852 | | pagina 97