s
die onafgebroken krijgshandelingenter handhaving van
't Neêrlandsch gezag vereischt. Gisteren nog voerdet gij bij
Djagaraga onze troepen ter overwinninggisteren nog was
bet uw ijzersterke armen u nog sterker wildie de
weerbarstige maar dappere Balineezen tuchtigde hun krachti-
gen weerstand vernietigde hunne duizendtallen uitéén deed
stuiven Weinige dagen later zien wij u op uw zegevie
renden togt naar Klonkongom daar het zegel op uwe
schitterende overwinningen te drukken. En dat zegel, het
mogt niet zijn gelijk gij 't u voorstelde!maar het was het
schoonste dat een loopbaan als de uwe bekroonen mogt
Bij Kasoemba sluit gij op een laatsten wanhopigen tegen
stand en naauw heeft uwe degelijke aanvoering onze troepen
voor een geheelen ondergang in 't nachtelijk gevecht behoed
of een noodlottig schot berooft het expeditie-leger van zijn
gevierden Aanvoerderen het u zoo eindloos veel verpligte
Moederland van zijn zoo hechten steun
Onovertrefbaar schoon is het zóó te sneven zóó betreurd
zóó gemist te wordenna 'l plukken van zoo veel lauweren
als steeds uw deel waren den heldendood op 't bed van
eer te mogen vindente midden ecner laatste en zoo be
langrijke zegepraalUwe stervende lippen geven nog een
laatst bevel uwer waardig hel luidtvoorwaarts naar Klon
kong Zij uiten nog eene laatste bedeen die bede schetst
uw karakter duidelijker dan alle woorden des historie
schrijvers die bede is dat het Vaderland zich over uwé
verlaten moeder ontfermen moge
Zie lezerdaar hebt ge de poczij van onzen stand naast
zijn proza. Zou 'took noodig zijn, dat men bij hen, die
zich aan dezen stand toewijden en voor wie het proza voor
de hand ligt maar de poëzij wegschuilt de laatste zigt-
baar ten toon spreidde; dat men zicli beijverde bij voorkeur
die snaren der jeugdige ziel te doen trillenwier nagalm
ons steeds liefelijk in de ooren blijft klinken en de disso
nanten versmoortzoo vaak door het proza te weeg ge-
