98
te willen aantooncn met welk gevolg Oranje op de trouw
gerekend had zijner legermagt en zijner vloot
Ziedaar het ontslaan van 't Metalen Kiwjis. Iteeds zijn
vele der braven, die er meê versierd werden, ten grave
gedaald, en welligt werd bij 't opruimen van den boedel het
eenvoudig aandenken aan hunne Vaderlandsliefde onnadenkend
ter zijde geschoven door nakomelingen, die zich de aan-
leidende oorzakep tot het verwerven van dit eercleeken slechts
flaauw bewust waren, en die in onzen prozaïschcn tijd zich
geen juiste voorstelling meer kunnen maken van de geestdrift
en den Vaderlandschen zin, welke in die dagen alle harten
ontgloeide. Dagelijks vermindert het aantal dergenen, die
tot bet dragen van 't bedoelde onderscheidings-teeken gereg-
ligd zijn en zou met het geheel verdwijnen van dat Kruis
ook de geest uitsterven waaraan het zijn ontstaan te dan
ken had? De hemel verhoede het! Daarom, gij mannen
die er meê versiert zijl en sedert lang tol uwen maat-
schappelijken werkkring weergekeerd toch nog met innig
welgevallen terugdenkt aan de moeijelijke maar eervolle
dagen, .welke gij in den boezem van bet leger gesleten hebt:
gij Standaarddragers van dien echt Neèrlandschen zin die
in tijden van gevaar zoo schitterend uitblinkt, O! plant
uweu Yaderlandslievenden geest op uwe jeugdiger volgelin
gen over. Dat ieder onzer zich toch vooral wel bewust zij
van dien eersten hurgerpligt werlkdadige ondersteuning van
'l Vaderland., waar de nood hel vordert. Zij die in de
gelederen gebleven zijn omdat hun beroep heil daar riep
zij hebben dit is het lot van den krijgsman in vredestijd
met weemoed hunne diensten door vele medeburgers zien
geringachten toen :het gevaar niet meer dreigde doch weest
gerustzij blaken nog van zóó veel liefde voor hunnen
stand, dal zij het geledene aldra vergeten zouden indien
ze hunne vaak miskende onmisbaarheid op nieuw mogten
bewijzen, door op nieuw kracht en leven en geoefendheid
te geven aan eene volkswapening Lot afwending van ge
varen.
