22
plegtige hel hartverscheurende en le gelijk hel hartver
heffende van den eersten levenskreet van mijn eerste kind.
't Is of ik mijn God naderbij was gekomen na de ontvangst
van dal geschenk uit Zijne hand. I)e ondervinding had het
mij al geleerd dat de verbeelding alles met hare verwen
kleurthet bevallige bcvalliger het afzigtelijke meer afzig-
telijkmaar hier maar in dit geval was zij te kort ge
scholen. Wat mijne verwachting mij ook had doen zien
het was te zwak, te nietig: wat diehlren-taal mij ooit
had doen droomen het bleek slechts een nevel te zijn bij
de werkelijkheid.
Verbeeld u dan mijn toestand toen kort na de geboorte
zich teekenen openbaarden die voor het leven van hel jongskc
deden vreezen Ik was de toekomst reeds tien- en meermalen
ingesneld. Ik zou de raadsman wezen van den zoon die de
voetstappen des vaders zou drukken. Ik had de gebeur
tenissen uit mijn leven op het zijne toegepast, om hem de
klippen le wijzen waarop ik geen acht had geslagen en
waarop ikwaarlijk niet door mijne eigen wijsheid, niet ge
strand ben. Mogt dat niet zijn Moest een gevoel van
onuitsprekelijke zaligheid zoo kort wezen zoo spoedig ver
vangen worden door knagende smart! Ik was hopeloos, ik
werd ontevreden, ik morde. Ilad ik een zoo hard lot ver
diend
Daar klonk eene stem het geweten sprak. Ik stond
voor de reglbank mijner ouders.
Ik hen le zwak om u het verhoor te durven belijden dat
ik onderging. Maar toch wil ik u de volgende bladzijden
uit mijn levensboek openslaan en u bewijzen dat ik niet
geheel blind ben voor mijne dwaasheden al zie ik mij niet
in staal Confessions te schrijven die al te krenkend voor mijne
eigenliefde zouden zijn. God zij gedankt mijn kind her
stelde. Indien zijn oog op deze bladen valt zal hij geen
nieuws lezen. Mijne lippen hebben hem toevertrouwd wat
ik nu uit de pen laat vloeijen.
