35
ouders, en als u een makker van uwen leeftijd onderrigt
dan kan het immers niet missen of hel is zoo? die
stem der jeugdige tijdgenooienwat is zij zoet en liefelijk l
Hoe velen was zij een Sirenen-zang; hoe velen heeft zij in
den afgrond gestort
Al die preken zei mijn makker't zijn praaljes
zoo als de vaders er bij menigte gereed hebben. De jongen
echter, die bij de hand is, stoort zich daar niet aan; hij
Iaat de oude lui maar voortbabbelenen houdt zich al bij
zonder goed, wanneer hij slechts den schijn aanneemt van
naar die vermaningen en raadgevingen te luisteren hoezeer
hij er in zijne ziel om lacht."
O geve de hemel dat ik niet in mijnen zoon gestraft
worde voor 'tgeen ik aan mijnen vader misdreef, toen ik,
bij 'l luisteren naar die woordenvergeten konwat hij
voor mij gedaan had; hoe trouw en liefderijk leidsman hij
mij steeds geweest was; hoe hij in alles, ook dan wanneer
zijn pligt hem strengheid geboodslechts mijn geluk be
oogde. Hoe gaarne zou ik nu de smart willen uitwisschen
welke ik hem berokkend heb; geen offer zou mij daartoe
te zwaar vallen; want nu ik vader ben, voel ik eerst regl
hoe een vader lijdt, en hoe een vader mint. Nu besef ik
eerst, dat de kinders over het geluk hunner ouders beslissen.
En mijne moeder dan? Hoe kon ik toch ooit met onver
schilligheid heenglijden over die liefelijke vermaningen
welke zij in bare brieven mengde; over die hartelijke aan
sporingen om toch te maken, dal vader geen ongunstige
rapporten inwon, dewijl hem dit zoo diep en gevoelig
smartte
Het droevig gevolg van mijn dwaas en misdadig gedrag
kon niet lang achterwege blijven. Aan de herhalings-lessen
was spoedig een einden naar male er nieuwe onderwerpen
behandeld werden, vielen de maandelijkschc beoordeelingen
over mijn persoon meer en meer ongunstig uit. Eindelijk
was het jaarlijksch examen voor de deur, en nu begreep
ik, dat hel oogenblik gekomen was, waarop hel werken
