58
Ik had met cere het ouderlijk huis verlaten; met schande
was ik er in teruggekeerd. Dal was dan mijne eersle
schrede op den weg in de maatschappij, op eene loopbaan,
die ik hij voorkeur gekozen had, omdat het eergevoel daarin
zoo hoog gehuldigd wordt! Hoeveel had ik niet goed te
maken En toch kwam deze gedachte te naauwernood in
mij op; maar thans, nu ik ouder geworden ben en onder
vinding hebnu ik zelf over een zoon waakdien ik zoo
innig gaarne eene gelukkige plaats in de maatschappij zag
innementhans eerst gevoel ik dat alles des te dieper.
Daarom jonge vriend! die in het geval verkeert, waarin
ik destijds was, spoed u; maak u mijne smartelijke ervaring
te nutte, gebruik de raadgevingen, die ik ontving, en als
aller eigendom niet onder mij mag houden. Nog eenige
jaren, een paar misschien, en uwe oogen ontsluiten zich,
en evenmin als gij nu welligt geneigd zijl ze vrijwillig te
openenevenmin zijt gij dan bij magie 0111 ze gesloten te
houden; gij erkent dan uw misstap, en geloof me, bet be
rouw drukt als lood op het hart. Kunt gij voor u zeiven
het stolï'elijk nadeel niet herstellengij kunt uw goeden naam
welligt nog terugwinnen, en u hoeden voor grooter schade,
voor dieper berouw. Gij zijt nu het woord is u bekend
asymptoot. Och wijk van de aangenomen rigting af; gij weet
het immers, uw wiskundige naamgenoot komt wel altijd en
voortdurend digter bij het doelmaar hij bereikt het
nooit. Verlaat dus den ingeslagen weg, zie naar het einde.
Uwe loopbaan is lang en roemvol span uwe krachten in,
om den top der steilte te bereiken. Wil u dat niet geluk
ken het heeft dan ten minste niet aan u gelegen.
Voor het oogenblik breek ik mijne belijdenis af. Ik ben
man, ik ben vader, ik heb hel een en ander in de wereld
gezien. Dit verklaar ik echter van het onherstelbare dat
