jaren doorworstelt, die vóór den boeg liggen. Daar hebt ge
wél aan gedaan. Die enkele trek toont in u den vasten man,
van. wicn men iets verwachten kan. Wie, jong, genoegens
laat varen om zich onverdeeld aan zijnen pligt te wijden
zal het op meer gevorderden leeftijd ook doen. Dat zijn de
Officieren van wie de Koning gediend belieft. Gij hebt n
dan ook zonder slag of sloot door de vier moeijclijke jaren
heen gewerkt, en zult het in uwe loopbaan ondervinden,
van hoeveel belang het ismet een goeden naam de Aka-
demie te verlaten en op de ranglijst een der eerste nom
inees te dragen. Ilebt ge 'tniet reeds vroeger ingezien, bet
zal u weldra blijkendat één enkele plaats hooger of lager
ten gevolge kan hebben dat ge maanden neen jaren vroeger
of later tol boogeren rang bevorderd wordt.
Flink en lustig komt ge alzoo als Luitenant op bel lipje
in de ouderlijke woning terug. Uwe opgeruimdheid uw
levenslust zoekt zich te vertolkenGij grijpt naar de
viool die ge wel eens in het verlof hebt doen spreken of
stamelen, of miaauwenmaar eigen tl ij k vier jaren lang tot
rust hadt gedoemd. O wonder 1 liet blijkt tot aller ver
bazing dat ge er niet veel van vergeten zijl. Diezelfde
streek de oude loon de g voor de a, de a voor de <7.
't Is of men u gisteren voor 'l laatst geboord had de poes
loopt weêr weg, de oude heer berekent met welgevallen met
hoeveel geld hij 't genot betaald heeft. Gelukwenschenaan
moedigingen stroomen u toe; de op dit punt aanwezige zelf
voldoening, die zachtjes aan was ingesluimerd, ontwaakt
verkwikt en versterkt uit haar lange rust. Wat ze zich doet
gelden Links en regis spreidt ge uw gaven ten toon de
oude vrienden halen hun ouden lof voor den dag ieders
verstand staat er puur van stil. Naar uw aanstaand garni
zoen gaat de roep als violist 11 vóór. De winter breekt aan
en in liet liefhebbers-orchest zijt ge eene onmisbare figuur.
Gij hebt. de uilnoodigingu te laten hooren niet van de hand
willen wijzen. De verwachting is gespannen. Op de repetitie
zult ge van u doen sprekenhelaas ja spreken
maar hoe