u
en hel merk over hel hoofd ziener zijn omstandigheden
waarin de blik er onwillekeurig op valt, en dat is pijnlijk,
geloof mij.
Van daar dan ook, dat die geteekcnde bij niemand t'huis
is; noch bij zijne oudere kameraden, noch bij zijne jon
gere Maar toch wel bij zijne mede-asymptoten Hoor eens
voor zich zeiven is hij geneigd hel overblijven in eene
zelfde klasse als een gevolg van ongelukkige omstandigheden
te beschouwenvan zijn makker daarentegen is het ver
diend. Dat is zoo de gewone loop. Heeft hij aan den dag
gelegd de liefde voor zich zeiven uit het oog Ie verliezen,
de eigenliefde kent en bezit hij te meer. Asymptoten trek
ken elkaar dus niet aan; het zijn gelijknamige polen: zoo
veel de een zich zeiven liooger plaatstzoo veel te dieper
doet hij den anderen dalenen de afstand tusschen heide
wordt dus groot.
Wal dunkt er u van? Keer thans op uwe plaals terug,
en leer u zeiven kennen. Wees niet dwaas genoeg van te
zeggen: overdreven, sterk gekleurd, omdat u de toepassing
van het beeld niet bevalt. Wij hebben het gezegd, en
herinneren het u men ziel zich niet gaarne in het licht
der waarheid geplaatst, hoe heilzaam het ook zij. Dunk
van ons zeiven speelt ons dien trek.
Mijne woordenhoe hartelijk en opregt ook gemeend
bevielen u niet. Ik schreef ze niet om u-te bevallen, wél
om u zoo 't kon nuttig te zijn. Dal zijn onze ware vrien
den, die ons gerusteiijk durven mishagen, die ons niet
vleijenmaar ons de ware waarheid zeggen. Wij voelen ons
niet altijd tot dezulken gelrokken maar niettemin erkennen
wij later, wanneer de gekwetste eigenliefde tot zwijgen ge-
bragt is, dat zij het goede met ons voorhadden. U weldra
als den ex-asymptoot te begroetente zien - dal één jaar
dolens u genoeg geweest is, dal ge met een eervollen naam
de Akademie als Officier verlaat, dat gij de herinnering
aan 't eerste jaar geheel hebt uitgewischtdat ge u nirn-
