GO
vechten. Doch gelukkig, mijne Heerenvall er niet veel te
strijden en kan ik mij met één arm vrij wel redden.
Mijne Heeren ik acht mij gelukkig hier te zijn. Ik voel
mij gelukkigdaar ik voor mijnen geest alle vroegere ver-
hindtenissen terugroepwelke wij met het Neèrlandsch be
stuur aanknooptenen mij de geschiedenis onzer vroegere
dagen herinner, toen wij zwak en onderdrukt, zonder mid
delen en zonder crediet warenen beide in Neerland
vonden.
Uwe Voorvaders en uwe Natie zal ik nimmer vergetenzoo
lang ik met dankbaarheid aan eenig voorwerp op aarde
denken kan. Ik kan nimmer vergeten dat de Nederlanders ons
hunne toegenegenheid schonkendat zij ons gelijk wij in
onze dagen zeggen materiëele hulp boden, en ons tijdelijk
met de zenuwen van den oorlog bijstondentoen onze uit-
zigten een dreigend aanzien hadden. Ik heb immer een
gevoel van toegenegenheid voor die Natie gehad. Mijn hart
gloeit voor het bestuurdat ons hielp in den stond van
onzen uitersten nood. Ik heb immer het innigste en le
vendigste belang in zijne lotgevallen gesteld. Ik heb veertig
jaar geleden mijne stem verheven en mijn hoed geslingerd
voor Oranje-bovcn
Nog eenigen tijd ging Webster voort met voor alle na
tiën der aarde Neerland als een voorbeeld te stellen in zijne
vroegtijdige worstelingen voor de vrijheiden met het
verheffen van der Nederlanders onverdorven en standvastigen
aard. Hij eindigde met een toast in te stellen op Kapitein
Bvl de Vroe, Kommandant van den Prins van Oranje, zijn
Gouvernement en zijne Natiemoge de Voorzienigheid hen
zegenen
Toen Webster kort daarna de zaal verliet, stond het
gansche gezelschap andermaal op, en juichte met geestdrift,
totdat de deur achter hem toeging.
Thans werd als vierde feestdronk ingesteldhet land
onzer voorouders en de stichters van New-York." De zonen
van St. Nikolaaszei de spreker zijn trotsch op hunne