77
kaansch-Balaafsche ras cone eereplaats verdienen in de Geschie
denis des Vaderlands en zich in de wapenen kunsten
wetten of letteren vermaardheid verwierven. Hij zal zijne
toehoorders oproepen om met hunne gedachten in 't verre
verleden terug te keerenen hun tooncn hoe de kinderen
van deze duizenden zich over bosch en veld en vloed van
Oceaan tot Oceaan uitstrekten in eene Vereeniging van onaf
hankelijke, zich zelve besturende, doch onderling naauw ver
bonden Staten. Hij zal ontvouwen hoe in die Nationale Unie,
door al hare lotswisselingen heen de uitvloeisels doorstralen
van den geest en de ondervinding der Neêrlandsche onaf
hankelijke voorvaders.
Wanneer hij dan hel geheel zamenval zal hij met vader-
landschen hoogmoed vervolgen: «dit alles behoort mede tot
de schatten en zegeteekenen van Uwen met regt geöogsten
roem
Mijnheer de Voorzitter en hooggeëerde gasten ik wil u
niet langer ophouden want ik heb reeds veel van uwe op
merkzaamheid gevergd Ik wil u alleen nog verzoeken, u
met mij te vereenigen in een feestdronkwelke in 't kort
de gedachten zamenvat zoo oppervlakkig en onvolkomen door
mij geuit. Die toast heeft ten minste ééne verdienste
hij bevat meer gevoelensmeer feiten en meer gedachten dan
ik woorden kon vinden om hem te uiten: «ons geliefd en
GEëERD Bataafsche Vaderland
Raadpleegden wij alleen het streelende van 't onderwerp
we zouden -ofschoon het aanvankelijk ons voornemen was
slechts fragmenten te leveren de geheele beschrijving van
't feest vertolken. De woorden die daar ter eere van onzen
dierbaren geboortegrond, van liet regeerend Stamhuis, van
den volksgeestvan onze Land- en Zeemagtkortom van
ons geheele aanzijn gesproken werden gloeiden van zoo veel
