70
naar Orderen geleidt. Te Wilmerdonkwaar de eene tak
van den Sc/iefeie-dijk naar het fort St. Philippe voert en
de andere naar Orderenliet men artillerie onder den Ko
lonel Veuschuir achter, om meester te blijven van dit punt,
en door geschutvuur elke vijandelijke macht terug te drijven
die langs den Sc/mMe-dijk op Wilmerdonk zou willen ruk
ken. Obdam zet met ruiterij en de twee hataillons infanterie
den tocht voort naar Orderen; het gelukt hem, de Fran-
schen daaruit te verdrijven en een oogenhlik weer meester
van dal dorp te worden. Spoedig echter wordt hij door de
balaillons van Boufflebs daar weêr uitgeworpende Hollan
ders hebben op dit punt ook slechts eene geringe sterkte
daar het grootste gedeelte hunner macht nog opgehouden
wordt door eene menigte wagensdiein weerwil dal reeds
's ochtends te voren het voornaamste gedeelte van den le
gertrein naar Bergen op Zoom was gezondente Eekeren
waren gebleven en nu den dijk bij Wilmerdonk versperden.
De Franschcn te Orderen, steeds in getal toenemende, be
palen zich niet tot het bezeilen van dat dorpmaar rukken
vooruit en willen ook Wilmerdonk bemachtigen; hier echter
worden zij tegengehouden door het krachtige geschutvuur
dat Versciiuir op hen richt, en gedwongen op Orderen terug
te gaan.
Dat verlies van Orderen brengt een oogenhlik van ver
warring bij het Ilollandsche leger te weegdie noodlottig
wordt voor de eer van den Hollandsehen veldheer Obdam
verlaat als vluchteling zijne soldaten; hoe of waarom, dat
is niet duidelijk; het waarschijnlijkste is, dat hij, voor
wien het krijgsgewoel anders toch niets nieuws wasen die
eene lange en tot dien tijd toe eervolle militaire loopbaan
had afgelegd, hier alle tegenwoordigheid van geest, alle
beradenheid verloor, en in zijne wanhoop zich voorstelde
dat liet gchecle leger reddeloos verloren wasde onge
lukkige bedacht niet, dat het in zulk een geval voor een
veldheer plicht is, met het leger verloren te gaan, en niet
op eigen behoud te denken. Hij verlaat den dijk bij Wil-