115
Na dit onderzoek keerde de Kapitein in de kamer terug
waarin hij gezeten hadontbood den waard en ondervroeg
hem met schijnbare onverschilligheid over de redenen,
waarom hij zich hij de aankomst der troepen verborgen
had. José, die inlusschen tot zich zeiven gekomen was,
antwoordde den Kapitein bijna hetzelfde, wat hij den Solda
ten gezegd had, en voegde er zelfs nog hij, dat hij zich
ontegenzeggelijk zeer in zijne vermeende vijanden vergist
had, en dat hij hun daarom voortaan ook, zoo menigmaal
zij dien weg langs kwamenmet alle mogelijke voorkomend
heid afwachten zou. Juist wilde hij zich weder verwijderen,
dewijl hij waande den Kapitein volkomen tevreden gesteld
te hebben toen de houding des laalsten plotseling eene ge
heel andere wending aan de zaak gaf. De Kapitein brak
in een onstuimig lagchen uit, dat den armen José vrij on
behagelijk in de ooren klonkterwijl de scherpe blik zijns
regters tot in het binnenste zijner ziel scheen door te drin
gen; en met een ernst, die zonderling met de vroegere
schijnbare onverschilligheid in strijd was, riep de Kapitein:
a die zotte uilvlugt zou wclligt voor uw oogmerk dienstig
zijn, indien gij een baardeloozen recruut vóórhadt, in
plaats van een man, die tien veldtogten meê gemaakt heeft.
Neen neen er moet eene gewigtigc aanleiding bestaan 0111
een Spaanschen waard te bewegenzich te verbergen en
zijn eigendom aan de handen van dragonders over te laten.
Ik ben niet gewoon grappen te maken, en zal ook niet
dulden dat men ze met mij maakt. Let dus wel op hetgeen
ik u zeg!" Nu stond hij van zijn stoel op en trad op den
waard toe: over een half uur verlaat ik deze plaats; alvo
rens te gaan, wil ik weten, waarom gij u voor mijne lieden
verborgen hebt, anders laat ik u aan gindscheu boom op-
knoopen Hierbij wees hij op een beukdie vóór het
venster zijne donkere schaduwen wierp.
Het gelaat van den schoft werd plotseling doodsbleek.
Van 't hoofd lot de voelen kreeg hij kippenvelen terwijl
hij op zijne knieën viel, zwoer hij bij hoog en laag, dat hij
U 8
