123 met de oproerlingen handgemeen zullen worden. Zijn uur is gekomen." Slet deze woorden verliet hij de kamer om de wacht te roepen, die den gevangene naar de plaats ge leiden zou. Diez echter had in het oog van den jongen man hel me delijden zien blinkenen ofschoon ieder oogenblik bereid zijn leven op het spel te zetten, wilde hij toch geen poging om zich te redden onbeproefd laten. Hij bevond zich één oogenblik met den jongen Dunois alleenen haastte zich daarvan gebruik te maken. Eene wacht stond voor de deur, maar indien hij zachtjes sprakkon men hem niet hooren. «Jong mensch" zcide de Guerilla-aanvoerder, «gij hebt ge toond dat gij het hart op de regte plaats draagt. Zoudt gij de bede eens stervenden willen verlioorenindien gij daarmede zijne laatste oogenblikken verliglen kuntzonder u zeiven in gevaar of verlegenheid te brengen?" Waarmee kan ik u dienen?" Vroeg de jongeling met zigt- bare belangstelling. De Guerilla keerde zich om, en toonde zijne met bloed bedekte handen; het touw, waarmee hij gebonden was, had zijne striemen tot in het vleeseh gesnedenen dit moest hem groote smart veroorzaken. Snijd het door," zeide hij. Over weinige minuten is het geheel onverschillig of ik al dan niet gebonden ben; bevrijd mij van deze marteling, en ontvang daarvoor den laatsten zegen eens stervenden." De jonge Franschman nam een mes van de tafel waaraan hij met zijn vader cenige ververschingen genoten had sneed den snoer door, en legde het mes wederom wegde gevangene hield zijne armen in dezelfde houding, om te verheimelijken wat er geschied was. Ecnige oogenblikken later werd hij op de plaats geleid, en moest daar even als de anderen nederknielenom door het doodend lood geveld te worden. Om het thans volgende te doen verstaanmoeten wij hier zeggen, dat de plaats een vierhoek was, van voren door het huis begrensdaan de eene zijde bevonden zich afda-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1856 | | pagina 209