424
ken voor de paardenaan de andere een hooge muur met
eene poorten op den achtergrond eene steile hoogte van
vier tot vijf el, waaraan zich een bosch sloot, dat eene
uitgestrektheid van eenige mijlen had. Aan de open zijde
der plaats knielden de gevangenende dragondersdie
liet vonnis voltrekken moestenstonden op ongeveer tien
pas van hen verwijderd.
De Officier had op den vleugel van het gelid der uitvoer
ders plaats genomen, en met uitzondering van het gejammer
des waards heerschte er eene doodsche stilte. Op het kom-
mando des aanvoerders maakten de Soldaten vaardig." Nog
eens weerklonk zijn kommando aan Ten derden male
vernam men zijne slem doch toen zijne lippen zich ont
sloten om het verschrikkelijke kommando «vuur!" te geven,
wierp zich Diez, die de beweging zijner gelaatzenuwen op
lettend gadegeslagen hadplat ter aardehet salvo weer
klonk. Drie man stortten levenloos neder, en de drie voor
den vierden bestemde kogels vlogen een el hoog over zijn
hoofd heen: hij sprong dadelijk op, en onder den woesten
uitroep Vcnganza!" besprong hij de helling en was binnen
een omzien uit het gezigt der Soldaten verdwenen.
liet eerste oogenblik waren de FranschenOfficiers en
Soldaten, dermate door de vlugl des Spanjaards getroffen,
dat zij aan den grond vastgenageld schenen. Weldra echter
weergalmde het bevel des aanvoerdersen een vervolgt
hem!' bragt hen weer tot bezinning. «Vervolgt hem," riep
de Kapitein, «schiet of houwt hem neder! geen genade
voor den oproerling!"
Ilem te vervolgenwas echter niet gemakkelijkhem neep
te schieten of te sabelen nog veel minder. De vurenden
hadden reeds hunne karabijnen afgeschoten en Diez was
verre verwijderd, eer zij op nieuw geladen hadden; de
overige Soldalendie afgezeten waren hadden hunne kara
bijnen aan den zadel bevestigd: deze los te maken, ver-
eischte natuurlijk tijd. De weinigendie schielijk genoeg
hunne schietwapens gegrepen haddenvonden in hunne
