140
Ik zie, die aanblik bevalt u nietvoer Diez koelbloedig
voort. Luister daarom aandachtig naar mijne woorden
ik verlaat deze hoogte langs denzelfden weg, die er mij
op voerde, of wel ik verlaat haar langs dezen korteren weg,
en neem u tot gezelschap mede. Poet gij echter wat ik u
gelasten zal, dan zal u geen haar gekrenkt worden. Voor
eerst beveelt gij uwen liedendat zij allen regtsom-keert en
front naar het bosch makenen dat zij allen hunne gewe
ren afschieten."
Welke zekerheid geeft ge mijdat gij uwe belofte
vervullen zult, indien ik aan uw verlangen voldoe?"
<c Als onderpand," zeide Diez, kan ik u slechts het woord
geven van een mandie het nooit jegens vriend of vijand
geschonden heeft. Welke andere keus rest u echter, dan
op mij te vertrouwen? Dit schijnt u wel is waar niet erg
te verheugen. Handel gelijk ik het verlangvoer hij met
verheffing van stem voort, «of wij doen zamen den
sprong."
De Officier gehoorzaamde. De soldatenwier krijgstucht
geen zoo hevig dwangmiddel behoefde als het gevaar, dat
hunnen aanvoerder bedreigde, maakten op zijnen last de
bevolen wending, en in de volgende seconden knalden de
buksen.
Gelast hun nuhunne wapens opéén te stapelenen
zich honderd pas regts daarvan te verwijderen zeide Diez.
Wederom werd hij gehoorzaamd. De soldalen legden hunne
wapens in de grootste stilte neder, en trokken op den voor
geschreven afstand terug.
«Nog een woord," zeide de Empecinado. «Ben ik door
een Spanjaard verraden
«Ja," antwoordde de Frauschmandie in zijn hart den
verrader verachtte, ofschoon hij van het verraad partij moest
trekken; «door een medelid uwer bende."
«Zijn naam?" vroeg Diez.
Pedro Yelasca,' luidde het antwoord. «Hij verwacht
mij aan de bron, bij welken de drie wegen te zamen loopen,
