18
Abraham's Hoogten in eene kreek, welke nog zijnen naam
draagt en waar de overhellende rotsen schier een welf
vormen met uiterst naauwe kloof, een pad naar boven. Ilij
onderkende met zijn scherpen en vasten blik weldra den
ganschen loop er vanen wist uit het aantal tenten op de
kruin der rots, dat de wachtpost van Canadasche militie
te dier plaatse bezwaarlijk veel sterker dan honderd man
kon wezen. Wél was het pad schier onbeklimbaar steil
en zoo eng, dat er kwalijk twee man in front konden
staan maar nu hij eens de mogelijkheid doorschouwde om
den vijand aldaar te overrompelen, verdwenen voor Wolfe
alle bezwaren, en herkreeg hij als plotseling de kalmte van
geest, zoo noodig om alles tot dien wanhopigen aanval te
regelen. Ten einde den vijand te misleidengelastte hij
aan Sehout-bij-nacht Holmes vijftien mijlen hooger op de
St. Laurens in schijn eene landing te beproeven, terwijl
Admiraal Saunders, als ware er een nieuwe aanval op Beauport
in t zicht, aan Cook met eene afdeeling zeelieden den last
opdroeg, aldaar de grondbank op te looden en langs het
strand bakens en tonnen uit te brengen. Wolfe zelf hield
zich inmiddels onledig, om voor zijne troepen zoo veel
booten en sloepen bijéén te zamelenals sleehls gevoegelijk
geschieden kon zonder Montcalm's argwaan op te wekken
terwijl hij tevens Murray's afdeeling weder aan zich trok.
Toen alles was voorbereidmaakte hij in persoon eene al-
gemeene inspectie zoo wel om den zijnen moed en vol
harding in te scherpen, als om te zorgen dat juist op het
bepaalde oogenblik, te één ure in den morgen van den
•13,le" September, wanneer op de donkerte van den nacht en
een opkomend tij te rekenen viel, de troepen konden wor
den ingescheept. Zich zeiven ontveinsde hij echter geenszins
het wanhopige der onderneming; zijne gemoedsstemming op
dien dag laat zich hel best opmaken uit de omstandigheid
dat hij onder een helderen sterrenhemel en bij bladstil weder
van 't eene boord naar 'l andere roeijende, steeds Gray's
Elegie geschreven op een Dorps-kerkhof Elegy written on
