82
zich meer bepaald aan 't hoofd van den middentochtdie
met den linker vleugel uit geregelde troepen en militie be
stond, terwijl de burgerij van Quebec en de Indianen zijnen
eenigermate omgezwenkten rechter vleugel uitmaaktendie
door Townshend in bedwang gehouden werd. Terwijl Mont
calm het best oordeelde de Canadasche militie lot steun
harer onervarenheid lusschen zijne bataillons linielroepen in
te deelen, plaatste hij gaandeweg een aantal zijner beste
manschappen zoo veel mogelijk gedekt in 't hakhout en de
omringende boschjesen deze openden weldra een zoo hevig
en wei-gericht vuur op der Drilten voortroependat er
onder dier tirailleurs hereids zoo groot eene verbijstering
ontstond dat zij beslissende gevolgen had kunnen hehben
ware Wolfe niet in persoon derwaarts gesneld om den
zijnen vooral in te scherpen tol nader order onbeweeglijk
stand te houden. Montcalm eindelijk langer beiden vruch
teloos achtendeen beducht dat de vijand weldra zelf tot
eenen aanval op de zijnen zou overgaanterwijl in de ge
geven omstandigheden alleen een onverhoedsche aanval van
zijnen kant mogelijk nog tot verdrijving der vijandelijke
henden voeren kon, gaf het door de zijnen vurig verlangde
toeken doch de ongelijkheid van het terrein en de gejaagd
heid der militie werd den Franschen noodlottig, vooral toen
Monckton's en Murray's bataillons bedaard den schok af
wachtten, en op Wolfe's last hunne geweeren niet afscho
ten alvorens de vijand tot binnen de veertig el afstand
genaderd was. Ter naauwernood begon de rook op te
klaren, of het bleek hoe juist Wolfe gehandeld had;
terwijl hel ongeregeld vuur der overhaast aanrukkende
Franschen slechts weinigen vermogt te deerendeed de re
gelmatige losbranding der zijnen gansche rijen vallen. De
overblijvende!)buiten adem en onaangeslotenhuiverden den
aanval door te zetten. Wél gaf Montcalm, elk gevaar trot-
seerende en hereids gewond, den zijnen het voorbeeld, doch
ook Wolfe verzuimde thans geen oogenblik, stelde zich aan
t hoofd eencr colonne grenadiersen viel met de bajonet