81
geboortegrond dacht Hoe menigmaal heeft niet de oude
stervende krijger, in het hoorbaar gewapper en in hel ge
murmel der golvingen van zijn vaandel de zuchten en om
helzingen zijner bloedverwanten meenen te herkennen? Iloe
menigmaal hebben niet armein de vlakte zwervende voet
knechten verdwaalduitgeput en op het punt van te be
zwijken, eene laatste kracht-inspanning gedaan om het vaandel
van het regiment te volgendat aan den gezigteinder ging
verdwijnen
Wanneer over de grenzen van den geboortegrond ons oog de
liefelijke velden onzer jeugd niet meer ontwraartwanneer
ons oor slechts door onverstaanbare klanken getroffen wordt;
wanneer ons hart te vergeefs een bevriend harte zoekt
wanneer onze gedachte ons schijnt te ontvlugtenom op de
vleugelen der herinnering naar het vaderland terug te
keerenwanneer zelfs de zoete hoop op het punt is ons te
begevendan worden wdj door den blooten aanblik van
het vaandel weer geheel opgewekten aan ons zeiven
weergegeven.
J. Ambert.
Maak uwen soldaat groot door zijn zedelijk krijgsmans-
gevoel te ontwikkelen. Maak van hem den man van het
vaderland. Leer hem die daags te voren nog een eenvoudig
landbouwer waszijne edele roeping achten en hij zal haar
weldra beminnen. Doe de snaren van zijn hart trillen, en
gij zult ondervinden, hoe helder bet klankbord, onder eene
ervaren handde toonen doet weergalmen. Voed de edel
aardige kiemen van zijn eenvoudig instinct door een bewe-
genden toespraak; wek aldus, zoo mogelijk, in zijn binnenste
de krijgsmans-ridderlijkheid met hare bijna godsdienstige
overleveringen opdie aan het oude Frankrijk Lauirf. en
Bayard schonk, aan de Republiek Latour d'Auvergne, en aan
Keizer Napoleon de grenadiers van Waterloo.
J. Ambert.
6
