94
Een marscheerende troep ontmoet een anderen. Zoo lang
zij in eikaars nabijheid zijnschouderen de soldaten het ge
weer de tamboers slaande hoornblazers blazenom uit te
drukkendat beide korpsen gereed zijn om elkaar broederlijk
en van ganscher harte te ondersteunen.
Wanneer de schildwacht het geweer voor een officier
schoudert, schijnt hij te zeggen, dat hij tot zijne bevelen
isen gereed om zijn wapen voor hem te gebruiken.
Wanneer hij presenteert, drukt hij hiermee uit, dat hij
zijn wapen als 't eigendom van den begroeten persoon be
schouwten het alleen aan hem wil afstaan.
Wanneer de officier voor eenen meerdere de punt zijner
kling benedenwaarts neigt; dan zegt hij hiermee, dat hij
uit ondergeschiktheid in diens tegenwoordigheid het bevel
nederlegt.
Als het vaandel zich neerwaarts buigtdan is dit het
gansche regimentdat eerbiedig groet.
Wanneer de tamboers hunne roffels slaan, of de trompet
ters hunne fanfares blazen bij de nadering eens Generaals
dan beduidt dit, dat het leger zich op zijn gezigt verheugt,
en steeds bereid is om slag te leveren.
Wanneer een officier begraven wordt, en zijne lijkkist
met zijn zwaard versierd is dan beteekeut ditdat ook nu
nog zijne ziel behagen schept in 't schitteren der wapens.
Wanneer alsdan de soldaten het geweer verdekt dragen
en de met rouwfloers omhulde trommen hunne doffe en
lange roffels doen hooren; dan beduidt dit, dat de militaire
magtwaarover de betreurde het bevel voerdemet hem ten
grave schijnt te willen gaan.
Wanneer vervolgens de soldaten bij zijn graf schieten
dan wil dit niet volgens de heiligschenners zeggen, dat de
glans van den krijgsman in rook verdwijntmaar weldat
de mare der oorlogsdaden lot over het graf weergalmt.
Amans-Alexis Monteil.
Jiiet met de drie salvo'sdie over uw graf zullen wéér-
