Pierre de Castellane. 96 ken, ik heb er de hand op gelegd, en ik heb het vast en stevig genoeg bevondenom gedurende de slingering tot steunpunt te dienenen ik was gerustgesteld. Het is geen nieuw geloof, geen nieuw ontdekte eeredienst, geen verward denkbeeldhet is een gevoeldat met en in ons geboren, onafhankelijk is van tijd, plaats en geloofs belijdenis een trolseh en onwrikbaar gevoeleen instinct welks schoonheid zonder wederga is, dal eerst in de nieuwere tijden een naam ontving zijner waardig maar dat toch reeds de grondslag was van de grootheid der Oudenen deze even vruchtbaar maakte, als die stroomen, welke bij hunne bron en hunne eerste kronkelingen nog geen naam hebben het hunnen oevers doen. Dat gevoel, dat allen nog schijnt bij te blijvenen vooral in de legers oppermagtig zetelt, is het eergevoel. A. de Vigny. Onder de gekwetsten van hel iie regiment Chasseurs d'Afrique bevond zich een jager Cayeux geheeten. Toen hij den dood voelde naderen, ontbood hij zijnen Kapitein. Na hem met een laatstcn opdragt voor zijne moeder belast te hebben, zeide hij: sbedank ook den Kolonel Tartas voor mij; het is een braaf man, hij heeft altijd degenen bemind, die hij aanvoerde; zeg hem, dat een zijner soldaten hem stervende danken laat." Roerende en sclioone herinnering zoowel voor den chef als voor den soldaat. Herinnert gij u, dat wij u, toen gij verleden jaar van Milianah terugkwaamt, ontmoet hebben bij Karoubet-el-ouzeri Welnu, naast dien heuvel met zijn witte kruin, waar gij rust hieldt, is eene krijgsdaad volvoerd, waarvan wij allen de herinnering bewaren daar is d'Harcourt aan het hoofd zijner kompagnie gesneuveld. Dewijl Kapitein Rose tc schie lijk eene belangrijke stelling verlaten hadwas Kolonel Cavaignac genoodzaakt haar op nieuw te laten bemagtigen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1857 | | pagina 158