TROUW AAN DEN KONING.
Zoo lang Napoleon I in Frankrijk regeerdewas het steeds
zijn ernstig streven de overblijfselen der oude Aristokratie
aan zich te hinden. Somwijlen gelukte hem dit; somwijlen
echter waren zijne pogingen te vergeefs.
Op zekeren avondhet was in den tijd toen de veldtogt
in Spanje begonnen was woonde hij in het ThêStre Francais
de opvoering van een tooneelstuk bij. Tegen het eind der
voorstelling nam hij plotseling afscheid van de Keizerin die
bij hem in de loge was, en verliet, vergezeld van een zijner
Adjudantenden schouwburg. Buiten stond een ingespannen
postrijtuig gereedwaarin de Keizer met zijnen geleider
plaats nam, en de wagen rolde weg.
De reis werd den ganschen nacht en den volgenden dag
voortgezet. Tegen den avond had men de krijgshaftige Vendée
en wel bepaaldelijk de streek bereikt, onder den naam van
Bocage bekend. Het was winter, de lucht was donker en
nevelachtigde bladerlooze takken waren met rijp bedekt
en het rijtuig rolde met een levendig geratel over den be-
vrozen grond.
De Adjudant huiverde van kou. De Keizer staarde, in
stil gepeins verzonkenover de uitgestrekte vlakte heen
waarop zich slechts hier en daar eene enkele hut op den
rand eener slootof wel eenige schaarschewitte huisjes
met kreupelhout omgeven, aan het oog vertoonden.
i
