8
door; tien dappere mannen vielen met onbezweken moed en
een glimlach op hunne lippen.
Des anderen daags viel de oudste zoon des Graven met
nog tien man. Men droeg den ongelukkigen jongeling in de
kamer zijner moeder.
Zij knielde bij het lijk van haren zoon nederdeed met
vaste stem het gebed voor de dooden waarop hare jongere
zonen antwoorddenen keerde vervolgens weer naar hare
patronen terug.
Ik was gedurende al dien tijd geheel vrijen ging on
gehinderd het slot rond. Ik zag deze heldhaftige mannen
vallenen volgde overal den Graaf en zijnen tweeden zoon
die nu hier, dan ginds streden, zoodat het mij dikwijls
voorkwam als verdubhelden zij zich, en als waren zij op
verschillende plaatsen te gelijk.
Den derden dag ontvingen de belegaars geschut. Nu
slaakte de Graaf eene zucht. >Wij moeten ons thans twee
dagen vroeger overgeven dan wij dachten," mompelde hij in
zich zelvcn.
Nog eens trachtte ik hem tot eene capitulatie te over
reden; hij antwoordde echter: aindien gij den Koning mijnen
Heer welligt zien mogtwees dan zoo goed hem te zeggen
Graaf van Kekyegan is voor u gestorven Siregelijk zijne
vaders het voor uwe vaders deden." Een bliksemstraal van
geestvervoering schitterde in zijne oogentoen hij hierbij
voegde: »dat is de geschiedenis van mijn huis!"
De artillerie was 's avonds aangekomenen men wachtte
op het aanbreken van den dag om er gebruik van te ma
ken. 's Nachts liet de Graaf mij roepenik begaf mij aan
stonds naar beneden, en bevond mij hij hem en zijn gezin.
rMijnheer!" zeide hij, rik heb eenige tonnen buskruid
staan in gindsehen afgezonderden torendien ge hier van
het venster zien kunten ik heb met mijne bezetting
beslotendat wij ons morgen in de lucht zullen laten
springen."
Ik trad huiverend terug.
