10 deed den grond schuddendie een vuurregen scheen uit te spuwen Het was de toren, die in de lucht sprong. De Graaf, zijn zoon en hunne vassalen hadden hun leven voor hunnen Koning opgeofferd de toren was verdwenenslechts het slot stond nog. De Keizer viel hier zijnen Adjudant plotseling in de rede. »lk begrijp niet, dat de Monarchie, gesteund door zulke mannenvallen kon." Sire," antwoordde de Adjudant, »de laatste Bourbons bezaten niet als gij hel krijgsgenie en de glorie van den roem welke betooveren en voor zich innemenhunne kracht bestond alleen in hun regten dit wilde Frankrijk niet erkennen." »En wat is er van de Gravin van Kervegan en hare zonen geworden?" vroeg de Keizer. »De Gravin bereikte Spanje met behulp van den pas dien ik haar bezorgd had. Ik heb later vernomen dat zij zich met haren oudsten zoon op Hartwell bij den Graaf van Provence ophoudt." »En de andere?" »De andere dient in het Spaansclie leger." »Hoe oud is hij V' "Ongeveer achttien jaar." sik moet deze mannen hebben!" mompelde de Keizer, en verzonk in gepeins. Drie dagen later was de Keizer in Spanje. II. Het was tien uur 's avondstoen Napoleon als gewoonlijk in zijne tent op en neêr wandelde. Ilij hield het rapport van een zijner Generaals in de handen las nu eens op lettend, dan weêr verstrooid. Plotseling scheen ecne zin snede in het rapport zijne aandacht te treffen en hij riep haastig den Adjudant, die met hem Parijs verlaten had.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1857 | | pagina 72