11
Ontbied don Kolonel van het 64"° Regiment," gelastte
de Keizer.
Weinige minuten later verscheen de Kolonel.
"Kolonel," sprak de Keizer, »wat beteekent deze zinsnede
in het rapport des GeneraalsIn een bloedig gevecht met
eene Guerillahende van het Noorden werd de Kolonel van
het 6£,tc Regiment gevangen genomenhij zou doodge
schoten zijnindien niet een jong uitgeweken Franschman
die de dienst van den Koning van Spanje verlaten heeft
zoodra de oorlog uitbarstteen nu eenzaam op de bergen
woonthem ter hulp gekomen ware."
"Ja, Sire!" antwoordde de Kolonel, »dit jonge mensch
diende mij als schilden ontving zelf zeventien wonden
terwijl hij mij verdedigde."
Hoe heeft zich dat toegedragen vroeg de Keizer haastig.
»Ik was met ongeveer tien man, het overblijfsel mijner
kolonne, verdwaald. Plotseling zag ik mij in eene hin
derlaag ingesloten; men beschoot ons op zeer geringen af
stand. Wij bevonden ons in een woestenengenhollen
wegwaar elke struik en elke rots dood en verderf tegen
ons uitbraakte. Weldra had ik nog slechts vier man
over,—vier gewonde, wankelende mannen, dieniets anders
meer doen konden dan met eere stervenWij hadden tien
Guerilla's tegenover onsdie thans uit hunne schuilplaats te
voorschijn kwamenen mijne vier man dooddenzij maakten
zich van de teugels van mijn paard meester, en een hunner
rigtte bereids zijnen geweerloop op mijne horsttoen plot
seling een heldere schijn van de naastbij gelegen hoogte
bliksemde; - ik zag den man, die mij aanviel, wankelen,
de buks viel uit zijne handen en ik hoorde een schot. Een
kogel van de hoogte had hem op de plaats gedood. Tevens
vernam ik eene stem, die mij in het Fransch toeriep: »geef
u niet overDeze onverwachte hulp gaf mij mijne koel
bloedigheid terug. Met een pistoolschot trof ik het hoofd
van den Spanjaarddie het naast bij mij was. Een ander
schotdat wederom van de hoogte kwam, velde een derden
