TROOST VOOR MISKENDEN.
Geen klasse van mensehen is talrijker dan die der mis
kenden. Vervoeg vrij het werkwoord miskend worden (vooral
in den lijdenden vorm, zoo als ik het hier opgeef, maar
volstrekt niet in den bedrijvenden vorm miskennendoor alle
tijden en personen heen en gij drukt telkens eene on
loochenbare waarheid uit. Ik word miskend, gij wordt mis
kend, hij wordt miskend; gij werdl miskend; gij zijt mis
kend geworden; hij zal miskend worden; doch vergeef mij
lezer, dat ik uwe bedrevenheid in het vervoegen te gemoet
kom; zet het werk gerust zelf voort, breng het geheel ten
einde, en zeg mij of gij ooit onwaarheid gesproken zult
hebben. Ja, misschien in den voorwaardelijken tijd: ik zou
miskend worden; indienneen er bestaat hier
geen indien; gij zult miskend worden, altijd, overal, onder
alle omstandighedenwant uwe verdiensten zijn te groot om
ze immer te kunnen erkennen.
Ik heb hier tevens de oorzaak van dit algemeene en niet
te loochenen verschijnsel geopenbaard onze verdiensten zijn
(althans in onze eigen oogen) te groot; misschien overschatten
wij ze wel een beetjeals wij er zoo onze gedachten over
laten gaan; althans anderen vinden ze zoo heel groot niet.
Welligt beschouwen de meesten onzer als verdienste, wat
bloot pligtsvervulling is en niets meer ten minste doen wij dit
wanneer wij onze eigen diensten en verrigtingen beoordeelen