42
natuur hare regten gelden hij moest voor eenige uren
afgelost worden, daar hij te naauwernood meer op de been
kon blijven.
Het vuur der Russen werd gedurende den nacht allengs
zwakker, en vooral het geschut uit den Malakof begon meer
en meer te verflaauwen. Wij verheugden ons daarover
reeds en hoopten dat die vuurmonden niet meer met den
vroegeren nadruk en met de gewone levendigheid antwoor
den kondendoch de geheele zaak bleek later eene goed
verzonnen krijgslist der Russen te zijn.
Zij hadden namelijk met opzet eenige stukken terugge
trokkenom den schijn aan te nemen als waren deze ge
demonteerd, ten einde ons des te eer tot den storm uit te
lokken. Toen wij later hiertoe overgingen, bleek helaas
maar al te duidelijk, dat deze stukken, die ten laatste ge
heel gezwegen hadden volstrekt niet ontredderd waren
en de volle lagendie zij onzen gelederen gavenwerkten
slechts al te verderfelijk. Trouwens verscheidene onzer offi
cieren en nog meer van onze soldaten hadden reeds van den
beginne af, achter dit verflaauwen van 'svijands vuur eene
krijgslist gezocht, en hunne meening daaromtrent geuit.
Deze werd echter niet geloofd, en bet verlangen om weldra
storm te loopen was ook bij ons allen veel te grootom
ons door zulke waarschuwende stemmen te laten afschrikken.
Iloe langer onze soldaten in deze gespannen verwachting
den storm verbeidden, des te strijdlustiger werden zij, en
ze konden moeijelijk het oogenblik afwachten, waarop hel zoo
vurig verlangde Voorwaarts weergalmen zou.
Steeds geweldiger was thans het geraas in steeds toene
mend aantal doorkliefden de Sebastopol overstelpende bom
men de lucht. Daar kwam eindelijk een adjudant met het
bevel, dat op een afgesproken sein, ik meen het opstij
gen eener vuurpijl, ook ons bataillon den storm begin
nen zou.
Nog eene kortstondige spanning, gedurende welke iedereen
wel met meer of min ernstige gedachten vervuld was en