103
om nader uitleg omtrent wat hij onder een onzijdig werk
woord verstond kreeg men liet volgende antwoord, waarvan
hij niet af te brengen was: »Een werkwoord is onzijdig als
men het lidwoord het er vóór plaatsen kan hij voorbeeld
het uithalen, hel slaan." Volgens een ander' was vergezel
len," ook een onzijdig werkwoord omdat men altijd iemand
en nooit iets vergezelt.
Een ander verklaarde, dal het woord xechter," een voor
zetselof ook wel een hijwoord kon zijn; welligt was het
ook iets andersmaar zeker geen werkwoord. Hoe ver
deze adspirant gevorderd was in de vereischte grondbegin
selen der Fransche en Hoogduitsche talen kan men zich
ligt voorstellen.
De logische ontleding was ook voor velen een groot strui
kelblok. De examinator moest van den één vernemen dat
»hel hoofdvoorstel het onderwerp was," en dat de »ne-
venvoorstellen het gezegde zijnterwijl een derde op de
volgende wijze een volzin ontleedde: -o/n het eerste jaar der
regering van Titus enz. ln het eerste jaar der re gering
is 1sU naamval, omdat er van de regering gesproken wordt,
en is ook hel onderwerpeven als Titus dat men echter
verder ontbinden kan door te zeggen in hel eerste jaar
bepaling; der regering, ook bepaling; van Titus, onder
werp."
Een ander verkondigde de leer, dat xeen onderwerp is
de hoofdgedachteeen voorwerp is echterbij voorbeeld
een hoek dat antwoordt op de vraag wat V'
Deze meende ook, zeer logisch, dat »geslraft met eene t
moest geschreven worden, omdat de onvolm. verl. tijd strafte
is, en de onvolm. verl. tijd is strafte, omdat het deelwoord
is gestraft."
Het is niet te verwonderen, dat een der jonge lieden,
die het in hunne moedertaal zoo ontzettend ver gebragt had
den betuigdedal men in het Fransch le parfait dèfini al
leen bezigde, «om er meer kracht hij le zettenen dat