46
doen de kadets zich bij hunne ihee op nieuw zoo te goed,
dat hun avondeten bijna overbodig wordt.
Na de thee wijden de kadets zich geheel aan allerlei
uitspanningen. Gewoonlijk vereenigt hen een gemeenschap
pelijk gezang om den vlaggestok. Dikwijls geven zij veler
lei verlooningenwaarbij hunne ligchaamsbewegingen niet
tegenstaande de inspanning van den dag, van hunne on
vermoeidheid getuigen. Van tijd lot tijd noodigen zij de
muzijk van het regement infanterie te Breda uit, om zich
gedurende hunnen vrijen tijd te laten hooren. Een en
kelen keer zelfs geven zij eene tooneelvoorstelling, waarbij
zij van een paar tenten en wat dennentakken als decoratiën
meesterlijk partij weten te trekken. Voor dezen feestavond
wordt gewoonlijk die gekozen, waarop ecnige mijnen of
palissaderingen zullen springen, of waarop het gedurende
den kamptijd vervaardigde vuurwerk wordt afgestokenhij
hetwelk de hulde aan de schoonc sekse niet vergeten wordt.
Hoe meer familicn of kennissen dien avond bijwonen des te
grooter is het genoegen der kadets, hoezeer zij het ook be
treuren, wegens de geringe hulpmiddelen hunne gastvrijheid
niet beter naar wensch te kunnen uitoefenen.
Het appel voor het avondeten herstelt den gewonen gang
van zaken. Nog eenige minuten en de taptoe klinkt door het
kampwaarop de kadets zich naar hunne tenten hegeven.
Lang duurt het nog, eer zij, in hunne wollen dekens gewik
keld de rust des slaaps genieten. Na de visitatie om 9'/2 uur
schijnt hunne stof tot gesprek te naauwernood uitgeput, en
slechts langzamerhand lost zich hun gemompel in eene alge-
meene stilte op die door niets gestoord wordt dan door het
snorken van enkelen, door het werda der nachlposten, of
door de levendigheid in de officierslent.
Wij hebben nog eenige oogenblikkcn stil te slaan hij
de rustpunten die de kamptijd zelf aanbiedt. Alle Zalurdagen
na het eten worden de kadets naar de stad teruggeleid.
Telkens kenmerkt zich hun marsch door gepaste vrolijkheid.
Maar geen wonderde gezondheid staal op hun gelaat te