SOUVENIR.
Wij hadden zeer goed te zamen gedineerd en zaten na
het dessert een sigaar te rooken bij een gezellig lamplicht.
»Er zit hoegenaamd niets in," zeide mijn vriend.
Dat behoeft ook niet," antwoordde ik, terwijl ik zeer
bedaard mijn glas opnam en een teug dronkom eene ze
kere mate van onverschilligheid te kennen te geven omtrent
hetgeen mijn vriend geliefde te zeggen.
«Behoeft dal niet?" riep hij uit, terwijl hij zijn stoel
plotseling achteruitschuivende, met het hoofd omlaag, zijn
bovenlijf zoover mogelijk van de tafel boog als de leuning
hem toeliet: want mijn vriend is zeer zenuwachtig.
«Maar, mijn waarde! wees nu eens niet zoo verschrikkelijk
«pedant," hernam hij; «hoe kunt ge óóit, zelfs maar met
«den minsten schijn van zekerheid hopen, dat iemand zulke
«onrijpe vruchten, als uw hoorn oplevert, met genoegen
«zal orberen? Er is geen éénheid, geen prikkeling, geen
«smaak, jamet smart moet ik u den dolk in het
«hart stooten niet de minste intrigue in.
«Wat maakt lektuur aantrekkelijk, hoeijendgezocht:
«De intrigue mijn waardste
«De menschen intrigueren altijd, hebben het altijd gedaan
«en zullen het eeuwig doen in den regel over nietigheden
«en zonder dat zij het zelve weten.
«Of het nu loffelijk en de moeite waard is om er notitie
«van te nemen, is eene tweede zaak: maar dat staat vast,
«dat zij er behoefte aan hebben in alles, tol in hunne lek-
«tuur toe."
"ij had zich zeiven overtroffen in het maken van beschou
wingen en zweeg.
