69
die zij zoowel in de garnizoenen als in het veld genieten.
Men zegt, dat de Zouaaf verslaafd is aan den wijn, dat is waar.
maar hij zoekt in de flesch meer het genoegen der dronken
schap, dan wel de verdoovingdie deze veroorzaakt. De
regimenten Zouaven lellen in hunne gelederen ontslagen
officieren, die, hel leêgloopen moede, de wapenen weer op
vatten, gewezen onderofficieren, die dapper, zelfs vermetel
van aardin den strijd hunne strepen willen terughekomen
en zich tot motto stelleneene positie of de doodgepas-
porteerde matrozen met breede schouders, gewoon om met
het kanon en de stormen te spottenjonge lieden van
goeden huize, verlangende, het vermogen, dat zij in de
straten van Parijs verkwist hebbente vervangen door het
roode lint van het Legioen van Eerdat zij met hun bloed
willen betalen.
Het is te hegrijpen dat de regimenten Zouaven uit zulke
bestanddeelen te zamengesteldvoor den vijand eene uitmun
tende figuur moeten maken. Men verzekert dat eenigen lijd
vóór den oorlog in de Krim iemanddie zeer bevoegd was
om dapperheid en militaire verdiensten te beoordeelen zeide
«Als het oorlog wordt, zullen wij aan de Russen onze Zoua-
ven eens laten zien." De Russen hebben ze van nabij ge
zien, en weten ze naar behooren te schatten. De officieren
worden grootendeels uit de linie-regimenten gekozenonder
hen die zoowel naar ligchaam als naar geest uitmunten.
Vol geestkracht, lot den laatslen adeintogt gehecht aan
het vaandelaltijd gereed om den dood te verachten en
het gevaar te gemoet te snellendorsten zij meer naar roem
dan naar bevordering. Even als al hunne krijgsmakkers
weten zijdat in hun edel bedrijf aan fortuin-maken niet
behoeft gedacht te worden. Hunne soldaten aan te vuren
en hun het voorbeeld in alle militaire deugden te geven is
hun eenig streven. Zij huldigen de spreuk «Noblesse oblige"
Hun adel bestaat niet in oude familie-documenten maar in
de uniform die zij dragen, in den titel van officier der Zoua
ven, op welken zij zich zoo verheffen.
