72
2llen December ten drie uur in den namiddag, deboucheerde
de kolonne van den generaal Pelissier in eene onmetelijke
vlakte. Op lain linkervleugel en twee mijlen noordwaarts
daarvanbespeurden de soldaten een uitgestrekt bosch van
hooge palmboomenwaarboven de zwartachtig grijze torens
cener stad en de witte minarets eener moskee zich verhieven.
Op bet gezigt. van zulk een schilderachtig landschap zooals
nog nimmer hunne oogen getroffen had begrepen de Zouaven
dat zij het eindpunt hunner lange reis naderden. Zij hadden
inderdaad de stad Laghouat en de oasis van dien naam
vóór zich.
Honderd en tien mijlen ten zuiden van Algiers gelegen,
is Laghouat gebouwd als een dubbel amphitheater op de
hellingen van twee heuvels, die over elkander liggen. Deze
heuvels, naar het veld steil en rotsachtig afloopende, glooijen
zacht en waaijersgew ijze naar de zijde der stad. De twee deelen
dezer zonderlinge stad zijn gescheiden door een zijtak van
een riviertje, op welks oevers de kolonne den vorigen avond
gebivouacqueerd had. De stad was 2000 el lang en bevatte
700 huizen, die elk op zich zelf stonden, en uit in de zon
gedroogde steencn opgebouwd zonder kalk eene bruine tint
hadden welke de stad als een rouwfloers bedekte. De merk
waardigste woning was dc casbah van Ben-Salem (uit vier
groole aaneengevoegdevierhoekige huizen bestaandeelk
van twee verdiepingen) die als citadel kon dienen. De stad
was versterkt door een el hoogen ringmuur, waarin zich
hier en daar eenige hooge torens bevonden in dezen muur
waren vier poorten. Ten noorden en ten zuiden strekten
zich tuinen uit, die in alle rigtingen door vele en hooge
muren afgesloten, als het ware de buitenwerken dezer ves
ting uitmaakten en de nadering der stad van deze zijde vol
strekt onmogelijk maakten. De tuinen van Laghouat waren
zoo gelegendat de aanvalskolonnen den rand der oasis
genaderd zijnde, nog 1000 a 1200 el dwars door deze hin
dernissen te marscheren hadden eer zij de plaats zelve konden
hereiken. Dc plantengroei in de oasis van Laghouat is zoo
