102
De luitenant Bartel wordt gewond terwijl hij door de
hinderlagen voor de werken der Russen gaat, maar blijft
toch aan het hoofd zijner kompagnie een schot verbrijzelt
hem het heen: «Gaat maar voorwaarts," zegt hij tot zijne
Zouavendie hem willen wegdragen«dat is het beste
«middel, waardoor gij mij uwe toegenegenheid kunt bewij
zen," Een oogenblik daarna valt de dappere luitenant on
der de Russische bajonetten om niet weder op te staan.
Zooals vroeger gezegd iswerd de tweede luitenant Sevestre
door verscheidene bajonetsteken doodelijk getroffenterwijl
hij zijn peloton Zouaven zocht te herzamelen. Hij had zijne
opleiding op de Militaire school ontvangen, en had, hoewel
hij nog maar weinige dagen bij het regiment was, reeds al
ler genegenheid verworvenhij sneuvelde bij het ontvangen
van den vuurdoop.
De sergeanten Richard en Breysse gaven ook het voor
beeld van onverschrokkenheid. De eerstedie met groote
ligchaamskrachten begaafd was, wordt op de borstwering
gedood, nadat hij reeds verscheidene Russen met kolfslagen
gedood had. De tweedeeen onder de wapens grijs ge
worden soldaatwordt in de gracht voor de redoute doo
delijk getroffen. Hij roept de Zouaven, die hem bij den
terugtogt willen mededragentoe: «Ik dank u wel, mijne
«vrienden; mijne zaken zijn afgedaan; tracht liever uwe
«eigene te regelen."
De adjudant-onderofficier Lacaze wordt zwaar gewond bij
den aanval der redoute, en blijft in de gracht liggen, waar
de Russen hem krijgsgevangen maken.
De sappeur Pradelle en de Zouaaf Thebaut de ordon
nansen van den kolonel, die in het kamp voor zijne tent
moesten staan, hadden verzocht hem te mogen volgen. De
eerste wordt gevaarlijk gekwetst; de tweede verliest den
kolonel in het gevecht geen oogenblik uit het oog. Vele
Zouaven sneuvelden terwijl zij nog in hunne laatste oogen-
blikken vol moed en onderwerping waren daar zij minder
bekend waren, dan de officieren en onderofficieren, hebben
