MIJ MERINGEN.
liet was Woensdag den 20steo November van het jaar 1859
dat ik verheugd eindelijk een uurtje vrij te hebben mijne
boeken en werkzaamheden ter zijde legde, en werktuigelijk
een leesboek greep om mijne hersenen, als het ware, eene
vergoeding te geven voor de inspanning die ik van haar
gevorderd had. Het toeval speelde mij het Jaarboekje der
Koninklijke Militaire Akademie van het jaar 18S8 in handen
en hoewel ik dat boekje zoo goed als van buiten ken, legde
ik het even werktuigelijk als ik het genomen had, voor mij
op tafel en zette mij op mijn gemak op een stoel, ten minste
zooveel als zulks mogelijk is in een toestand zooals de
mijnewaarin men zich werkelijk niet ongerust behoeft te
maken dat men verwend zal worden.
Bij het nalezen van dien inhoud gingen alle verhalen mij
op hel zien van den titelgeheel door den geest en het
was mij alsof ik in weinige minuten het gansche boekje we
der had uitgelezen toen op eens mijne aandacht getrokken
werd door den zonderlingen titel: »Sluk zonder naam." Ik
glimlachte van genoegen want wezenlijk ik was van mee
ning dat ik tegen mijne verwachting nog iets nieuws ge
vonden haden ik geloof dat menigeen zich daarin zou
vergist hebbenwant wie kan een nSluk zonder naam" her
kennen uit den titel? Haastig sloeg ik de bladzijde op en
8.
