116
zich uil kijken en eene houding aannemen alsof er niel
tegen haar gesproken -werd. Eindelijk opende de gedienstige
geest de bank die onmiddellijk de reeds bezette vooraf ging,
en de dame haastte zich naast eene barer vriendinnen plaats
te nemen nadat zij de gewone groeien gewisseld hadden.
Naauwelijks was zij gezeten of zij verhaalde het gebeurde
aan de naast haar zittende dame; en dit verhaal werd, scheen
het mij toe, vrij duidelijk en hardop gedaan, met het hoofd
eenigzins op zijde gekeerd, en ik verbeeldde mij dat daarin
wel eenige scherpe gezegden waren ingevlochten tegen de
wederspannige zondaresse
Tot, mijn spijt bemerkte ik dat het beeld verdwenen was,
en nu tot de werkelijkheid teruggekomenkon ik eerst be
grijpen dat zulke beelden niet werkelijk behoeven te be
staan om ze te kunnen beschrijven nu eerst zag ik in dat
de Rijke Particulier even als mijne Jonge Dame voortbreng
selen der verbeelding zijn geweestnu eerst bemerkte ik
dat men in eene menschelijke gedaante zoo veel karaters
kan brengen als men zelf verkiest.
Maar ziet een nieuw beeld
en als van vreugde vervoerd sloeg ik mijne handen door
het matte glas heen alsof ik gedacht had bet beeld te kun
nen vastgrijpen. Een ieder die ooit eene camera-obscura ge
zien heeft zal wel welen dal er zich onder het matte glas
een spiegel bevindt die de lichtstralen van builen hierop
terugkaatst. Door mijne dwaze beweging was dit spiegel
glas op den bodem van hel houten kastje gevallen zoodat
(oen ik een oog waagde aan de verwarring door mijn slag
te weeg gebragt ik daarin duidelijk mijn eigen gelaat aan
schouwde. Dit beeld zal ik echter niet beschrijven waarde
Lezer! Ik zou onwillekeurig geneigd zijn hiervan geene be
schrijving te geven die op een denkbeeldig figuur betrek
king had, maar eene die op waarheid gegrond was; en
daartoe ken ik mijzelven nog te weinig. Toen ik mij echter