116 zich uil kijken en eene houding aannemen alsof er niel tegen haar gesproken -werd. Eindelijk opende de gedienstige geest de bank die onmiddellijk de reeds bezette vooraf ging, en de dame haastte zich naast eene barer vriendinnen plaats te nemen nadat zij de gewone groeien gewisseld hadden. Naauwelijks was zij gezeten of zij verhaalde het gebeurde aan de naast haar zittende dame; en dit verhaal werd, scheen het mij toe, vrij duidelijk en hardop gedaan, met het hoofd eenigzins op zijde gekeerd, en ik verbeeldde mij dat daarin wel eenige scherpe gezegden waren ingevlochten tegen de wederspannige zondaresse Tot, mijn spijt bemerkte ik dat het beeld verdwenen was, en nu tot de werkelijkheid teruggekomenkon ik eerst be grijpen dat zulke beelden niet werkelijk behoeven te be staan om ze te kunnen beschrijven nu eerst zag ik in dat de Rijke Particulier even als mijne Jonge Dame voortbreng selen der verbeelding zijn geweestnu eerst bemerkte ik dat men in eene menschelijke gedaante zoo veel karaters kan brengen als men zelf verkiest. Maar ziet een nieuw beeld en als van vreugde vervoerd sloeg ik mijne handen door het matte glas heen alsof ik gedacht had bet beeld te kun nen vastgrijpen. Een ieder die ooit eene camera-obscura ge zien heeft zal wel welen dal er zich onder het matte glas een spiegel bevindt die de lichtstralen van builen hierop terugkaatst. Door mijne dwaze beweging was dit spiegel glas op den bodem van hel houten kastje gevallen zoodat (oen ik een oog waagde aan de verwarring door mijn slag te weeg gebragt ik daarin duidelijk mijn eigen gelaat aan schouwde. Dit beeld zal ik echter niet beschrijven waarde Lezer! Ik zou onwillekeurig geneigd zijn hiervan geene be schrijving te geven die op een denkbeeldig figuur betrek king had, maar eene die op waarheid gegrond was; en daartoe ken ik mijzelven nog te weinig. Toen ik mij echter

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1860 | | pagina 188