65
de noodige schikkingen om Smouhen aan te vallen doch
de vijand wachtte den aanval niet ai'en verliet het dorp.
Intusschen waren de beide batterijen op eene hoogte nabij
Smouhen opgesteld van waar men het grootste gedeelte van
het slagveld overzag, en zich te gelijker tijd in de flank der
regis tegen de Engelschen en links tegen de Pruissen onder
Blücher, strijdende vijandelijke liniën bevond. Niels was na
tuurlijker dan dat men van deze stelling partij zocht te
trekken er werd echter in beide rigtingen zoo hardnekkig
gevochtenen de liniën van weerszijden waren elkander zoo
nabij gekomen dat men door den kruiddamp en het heen
en wederbewegen der troepen vriend en vijand niet onder
scheiden kon. De artillerie officieren verklaarden derhalve,
dat zij er niet voor in konden staan dat er niet op onze
eigene manschappen werd geschotenen dat zij de verant
woording daarvan niet op zich mogtcn nemen. Zelfs de ge
neraals Ziethen en Steinmetz en allen die aldaar tegen
woordig warengaven geene bepaalde bevelenals wilde
niemand van hen er voor instaan. Daar ik het gewigt van
het oogenblik in zijn geheelen omvang erkende, trad ik
naar voren en gaf aan de artillerie-officieren de rigting aan
waarin zij moesten schieten, en nadat zij nogmaals gevraagd
hadden, of ik de verantwoordelijkheid op mij nam, als zij
op onze eigene manschappen schoten, antwoordde ik: iJa,
ik neem alle verantwoording op mij waarop de batterijen
de eene regts de andere linkshaar vuur in de door mij
aangewezen rigtingen openden.
Nadat zij eenigen tijd aanhoudend gevuurd hadden, be
speurde men beweging in de vijandelijke massa's men zag
juichend hoe zij begonnen te wankelen en zich langzamer
hand oplosten ten laatste allen zamenhang en alle houding
verliezende. Het duurde niet langof een adjudant van
den hertog van Wellington kwam ons gelasten, het vuren
te staken omdat de hertog met de geheele linie wilde vooruit
rukken. Dit bevel werd onverwijld opgevolgd.
5
