no manoeuvreren was onze infanterie meer beweegbaar en waren onze geweren minder zwaar toen wij, zes jaren vroeger met de Oostenrijkersin Jlaliè' overwinnengen behaalden neen, bel eenige verschil bestond daarin, dat, toen, Suwarow de vereenigdc legers bestuurdeen bij Auslevlilz Oostenrijk- sche generaals. Ziedaar bet geheim van onze overwinningen in Italië, en van onze nederlaag bij Auslevlilz." De Russi sche schrijver tracht op alle mogelijke wijze aan te toonen dat Kutusow te Auslevlilz alleen in naam veldheer is ge weest en dat hem hier niets anders kon worden ten laste gelegd dan de zwakheid van zich niet te verzetten tegen handelingen die hij verkeerd en verderfelijk oordeelde. Ge trouw aan den stelregel om de oordeelvellingen over strate gische handelingen meer op zaken dan op personen te doen drukkenzullen wij hier dus ook niet onderzoeken wie te Auslevlilz aan het hoofd van de legers der bondgenoolen heeft gestaan; maar, wie het geweest zij, op hem komt de verantwoordelijkheid neder der krijgsramp welke hier die le gers trof; want, zooals aangetoond is, die krijgsramp was hoofdzakelijk te wijlen aan het aanvalsplan en niet aan het meer of min gebrekkige dat bij de uitvoering kan hebben plaats gehad. Zie daarentegen de handelingen van den Franschen Kei zer, hoe steken zij af, bij die zijner vijanden; met welk een helder inzicht blikt hij in zijn eigen toestand, en in de ontwerpen zijner bestrijders hoe eenvoudig zijn zijne be schikkingen hoe bepaald zijne voorschriften hoe juist is hel oogenblik uitgekozen lot den beslissenden aanval; met welk een beleid wordt die aanval verrigtmet welk eene kracht doorgezetwelk eene zekerheidwelk een zelfver trouwen bij de verschillende afwisselingen van den strijd hoe behecrscht hij de gebeurtenissen hoe meesterlijk is alles hoe wordt men daarbij geneigd, om aan de onfeilbaarheid

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1861 | | pagina 176