132
presto presto.
Weg!
nu langer niet vertoeven
f.
Sloren niet dit zamenzijn.
Allegretto
Hulp zal wis niet meer behoeven
Waar zou hier verdriet nog zijn 't
Ja Mijnheer en Mevrouw als iemand zoo ver is gekomen
dat hij aan twee wild vreemde menschcn ook al een soort
van publiek gemoedelijke mededeelingen doet, dan is hij
ook door dat publiek geregligd namelijk als ze hem aan-
hooren, zoo als gij nu doet een vers te maken.
En daar het nu b. v. zeer goed uit al het voorgaande blij
ken kan, dat hunne smaak zoo wat midasachtig is, zoo is
de dichter dan ook geregligd zijn gedicht bij wijze van mu-
zijk van toonleidendc teekens te voorzien. Immers de ouden
zongen hunne gedichten altijd?
Dat na te volgen zou misschien tot veel eentoonigs aan
leiding gevenmaar kan men daarom uit de idee niets goeds
trekken
Op welke wijze men dat doetis nagenoeg hetzelfdeen
Mijnheer zoude uw rederijkkamer er niet door gebaat zijn
Zoude men langs dien weg niet het bestuderen der uiter
lijke welsprekendheid kunnen vergemakkelijken
Ik zoude op mij willen nemen geheele heldendichten te
i zetten voor mingeoefenden."
Welk een schitterend vooruitzigt open ik daar voor uwe
sekse, Mevrouw als zij nevens de aangeboren zachtheid van
denkbeelden en taal ook nog den w eg lot die kracht die
vaak over menschenlevens en het lol van Staten beslist heeft,
zoo ruim en zoo goed gebaand zag.
V
