li
meld of niet behoorlijk doorbakken geleverd ware geworden.
De leveranciën van groenten volgens aanneming geschiedden
gewoonlijk onvolledig, en bleven op marsch ook wel geheel
en al achterwege.
»De subalterne officieren hadden het 't zwaarst te verant
woorden daar men hun niets leverde en zij letterlijk ge
brek moesten lijden als de kompagnies-kommandanten zich
niet over hen ontfermden."
Het door den hertog van Saksen-WeUjar aangevoerde
korps was, uithoofde zijner stelling, niet in de gelegenheid
aan het gevecht bij Saalfelden de veldslagen van Jena en
Auersladtdeel te nemen en nam na den slag van Jena zijne
marschrigling op Erfurt. Von Reiche zegt hieromtrent:
i Naauwelijks waren wij te Ilmenau aangekomen (1), of
wij zagen zwermen van vlugtclingen opdagenPruissen
en Saksen door elkander. Zij kwamen van Saalfeld, en
verkondigden het ongeluk, dat daar was gebeurd, als
mede den dood van Prins Louis waarvan ons reeds in den
nacht van den lt'!en op den i2lle" hel gerucht was ter ooren
gekomen dat wij toen niet konden gelooven. Wat men
nimmer voor mogelijk had kunnen houden deze manschap
pen kwamen allen zonder geweren en als men wat naders
wilde vragen, wisten zij niets anders te uiten, dan: »Wij
zijn uiteen gejaagdeen gezegde dat tot nog toe niet ge
hoord was geworden.
Onze troepen waren gebelgden beschimpten de vlug
telingen die zij als lafaards begroetten. De Hertog wilde
hen laten kastijden maar daartoe waren er te veel. Op
alle tegen hen geuite smaadredenen, antwoordden zij »Ja
wacht maar, het zal u niet beter gaan!"
»Zoo iels van Pruissische troepen te beleven was ons
iets ongeloofelijks eene omstandigheid die ons zooveel te
smartelijker moest aandoen, daar het klaarblijkelijk onmoge-
il) Na hel gevecht bij S:ialfcld, en vóór den slag bij Jena.
