52
sabel in de vuist op de voortdringende Franschen, en sche
nen, zooals zij zich daar in den digten kruiddamp gehuld
vertoonden, toornige, wraakgierige geesten, die door hel
noodlot tot het verderf der stervelingen waren uitgezonden
zij maakten op ons echter den indruk van toonbeelden der
echte soldatentrouw, der trouw tot aan den dood, en bezield
door het streven om hen hierin na te volgen met hen te
strijdente overwinnen of te snevenstortten wij ons blin
delings voorwaarts in het strijdgewoelten einde het bloe
dige werk van deze helden over te nemen en hen in staat
te stellen zich op de CIiussguvs cl stfvique te werpen die
juist weder kwamen aangalopperen.
Hoewel de huzaren onzen nieuwen vijand zware verliezen
hadden doen lijden was deze toch nog zeer sterk. Onze
overste, die in dit oogenblik op den straatweg het bevel
voerde, zag te regt in, dat deze vechtwijze spoedig met
onze vernieling moest eindigenen dat een stoutmoedige aan
val alleen hier kon halen. Daar de verspreiding onzer man
schappen evenwel een reglstreeksch kommando onmogelijk
maaktezoo wenkte hij hen die zich in zijne nabijheid
bevonden, met de sabel, en stortte zich aan hel hoofd van
het op deze wijze verzamelde troepje onstuimig op den vijand.
Op hetzelfde oogenblik zagen wij de huzaren terugkeeren
hunne tegenstanders waren bijna geheel uiteengejaagd, en de
vijandelijke bevelhebber, de chef d'escadron de la Rochefoo-
caolt was met twaalf ruiters door hen gevangen genomen.
Thans was het met den wederstand vóór ons front gedaan.
Onze vijandendie door hunne kavallerie verlaten en door ons
leelijk toegetakeld waren, namen de vlugt, en onze overste
vatte thans het voornemen op om Casa Nuova nog te veroveren.
De vijandelijke afdeelingen op onze linkerflank hadden echter
weder vorderingen gemaakt en beschoten ons in de flank;
terwijl van voor ons front ook weder eenige kanonkogels vóór
en in onze gelederen vielen. Daar het in den loop van het
gevecht duidelijk gebleken was, dat het stelsel van steeds
