110
bet geweerbeide wapens waren voor hen geheel nieuw
en in hunne schatting werd hel eene niet boven het andere
gesteld.
De eerste bogen waarvan de geschiedenis melding maakt,
zijn die welke de Hebreeuwen en hunne vijanden gebruikten;
ook in het heldentijdperk der Grieken wordt bij de verwon
ding van Achilles van den boog gewag gemaakt. Deze was
het bij uitstek geliefkoosde wapen der Aziaten; daar waren
de Israëlitenin wier handen de boog een geducht wapen
wasdaar waren de Perzen en Parihen met hunne korte
en sterke bogenwaarmede zij achterwaarts te paard zit
tende een regen van pijlen op den vervolgenden vijand deden
neervallen; daar waren de reusachtige Ethiopiers met hunne
6 voet lange bogen en pijlen met purpersteenen punten;
daar waren de BaktriërsArabieren, Scythen en honderd
andere stammen wier afstammelingen eeuwen later met den-
zelfden boog legen de kruisvaarders streden.
In Europa echter waren pijl en boog weinig in aanzien
de Grieken allen met speer en zwaard gewapendversloe
gen de Perzen onder meer dan één Xerxes herhaalde ma
len en juist die overwinningen op zulke geoefende schut
ters als de Perzenversterkten hen in de meening dat de
boog een slecht oorlogswapen was. Het was dan ook
eerst na lang weifelen dat de Romeinsche legioenen hunne
flanken met boogschutters en slingeraars dektenen eerst
toen de troepen van Crassus door de pijlen der Parihen
verslagen warenbegonnen zij meer waarde aan den boog
ie hechten.
Aan den strijd over het al of niet invoeren van pijl en
boog als algemeen oorlogswapen werd te Rome eerst een
einde gemaakt, toen de Hunnen en Turken in ontelbare
menigte het Romeinsche rijk bedreigden. Dat die strijd zoo
Verscheidene in dit opstel voorkomende bijzonderheden ontlecnen we bijn
letterlijk uit het in CiususEttS' s JournalPart XG June 1861, voorkomende «Weapon
of tvar."
