129
meialen kop en hel ijzeren handvat, die de knodsen der oude
ridders van het Westen versierden zou men er le vergeefs
aan zoeken.
De korte strijdbijl voor ruitersnog hij de Oosterlingen
in gebruik, en de Indiaunsche tomahawk kunnen, mei uit
zondering van de enterbijlais de eenigsle hedcndaagschc
vertegenwoordigers der oorlogsbijlen genoemd worden. Dal
de bijl een zeer oud wapen is, blijkt uit de omstandigheid
dal de geverwde Britten en de Kvenen hunne vuursteenbijlen
haddende oude Romeinen hadden eene bipennis of twee
snijdende bijl; de Angel-SaksersDenen, Friezen, Franken,
enz,kenden in den aanvang geen ander wapen dan de korte
bijl en de Engelsehen voerden nog onder Richard Leeuwen
hart eene zware, breedo aks als nationaal wapen, terwijl de
gespierde hand van den Engelschman even geoefend was
in de behandeling van de bijl als van den ijpenboog maar
met hel invoeren der wapenrustingen verdween de bijl van
het tooneel des oorlogs en werd zij voor het laatst gezien
bij de Hooglanders onder Karei. Euuard. In den klewang der
Maleijers echter leeft zij nog voort.
De lans is onder verschillende vormen nagenoeg 50 eeu
wen lang in gebruik geweest. Lans en piek waren alge-
meene wapens, en de piekeniers maakten eens de kracht
van een leger uil, terwijl de lanciers, die nog bij zoo vele
volken beslaan, in verschillende gevechten geloond heb
ben, dal de lans, bij eene goede behandeling, een ge
ducht wapen is. De aanval van de lanciers van Jacquinot
op de ligtc kavallerie van Vandeleur (1815) ligt nog vcrsch
in het geheugen. Hel bewapenen van de kavallerie met de
karabijn levert echter meerdere voordeden op, en daarom
moet de lans vervallen. Vele wilde en Indiaansche volks
stammen gebruiken nog hunne ruim 5 el lange bamboezen
lans met verkoolde punt; maar in Europa ging met de alge-
meene invoering der wapenrustingen eene ter-zijde-stelling
van de lans gepaard en nadat de Spaansche infanterie met
9
