2 binnen weinige uren van vele geliefde betrekkingen afscheid nemen. Ik liet het eerste gedeelte, de zorg voor mijn goed, aan mijn getrouwen oppasser over, die daarvoor buitenge meen geschikt was, In een oogenblik was hij de stad in en klopte (het was, zooals ik reeds zeide Driekoningendag) hier aan den boekbinderswinkel om verscheidene boeken af te halen ginds aan den winkel van den horologiemaker, om mijn steeds weerbarstig horologie in ontvangst te nemen. Wij moesten twee koffers mede naar Milaan nemen, en er twee naar huis zenden"stelde hij mij voor, toen hij bij zijne terugkomst mij vol ontzetting lusschen mijne sedert vele maanden opgehoopte bagaadje vond op- en nedergaan. Schik gij het maar, zooals het u het best voorkomt, Frans" luidde mijn antwoord; en ik haastte mij mijne afscheidsvi- siten te gaan maken, innig verheugd, dat ik dien bonten warboel den rug kon toedraaijen. Weenen was in rep en roer. De minzame bevolking van Weenen neemt altijd hartelijk deel in het lot van het gar nizoen en de lijdingdat onze drie brigaden sterke divisie binnen acht en veertig uren op weg naar Lombardije zou wezen had zich als een loopend vuur verspreid. Men ont moette overal de hartelijkste deelneming en opregte geluk- wcnschen want men vermoedde dat er groote gebeurte nissen te wachten stonden. Tegen den avond keerde ik uit een beminnenswaardigen familiekring, in welks midden ik genotrijke dagen gesleten had en welks leden eene hartelijke belangstelling in mijn lot aan den dag legdennaar huis terug. Toen ik mijne kamer binnentrad, was de verwarring, die daar vroeger heerschte, geheel verdwenen, al mijn goed behoorlijk ingepakt en mijn trouwe Frans had ook reeds de weinige meubelsdie mij behoordenzeer goed aan den man gebragt. Toen het avond was, verzamelde zich een vriendenkring onder vertrouwelijk gekeuvel in onze voortreffelijke socië teit. In dit gezelschap van naar krijgsroem hakende jonge

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1862 | | pagina 66