11
In Piemont.
Ons regiment betrad in den namiddag van den 29sten
April aan het hoofd van het 5lle legerkorps onder de hart
verheffende toonen van het volkslied en van den Radetzky-
marsch den Piëmonteschen bodem.
Uet vijandelijk gewestdat het naast aan onze grenzen
lag, de Lomellina, was geheel ontruimd door het Piëmon-
teesch leger. Wel had de Piëmontesche regering de inwo
ners verzocht om hunne woonplaats te verlatendaai men
den veldlogt van 1812 in Rusland met ons wilde navolgen;
maar zij hadden in weerwil hiervan verkozen om te blijven
en gedroegen zich bij uitstek voorkomend en vriendelijk je
gens ons leger.
De weinige hindernissendie de vijand ons in den weg
had gelegd zooals doorgravingen van den weg en hier en
daar kleine overstroomingen met behulp van het waterdat
hier dikwijls de rijstvelden bedektwaren binnen weinige
minuten door onze wakkere afdeeling pionnierszelfs door
het landvolk uit den weg geruimd. liet was ook bij eene
dezer hindernissen dat wijzoolang de herstelling van den
weg duurde, ter zijde afzwenkten en ons bri adesgcwijze op
stelden. Thans eerst werden de geweren met scherp gela
den thans eerst scheen het ernstige oogenblik der inleiding
tot den bloedigen strijd daar te zijn. Ik sloeg hierbij met
de grootste belangstelling de verschillende gelaatstrekken
gade van diegenen mijner manschappen die voor t eerst den
vijand te gemoel gingen.
liet grootste gedeelte mijner brave soldaten bevond zich in
deze omstandigheid. Het oogenblik waarin het pakje met
scherpe patronen geopend en de eerste niet voor de oefenings-
schijf bestemde kogel in den loop geladen werd, had eene
zekere gedrukte stemming doen ontstaan. Maar bet eerste
woord van onzen brigade-generaal, die ons eene legeiordci
van den keizer voorlaslokte een luiden vreugdekreet uit
